หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1842

ส่วนตระกูลที่เหลือที่ตระหนักว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องได้ประกาศออกจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทันที

เป็นผลให้ไม่มีใครในยุทธภพกล้าที่จะกล่าวถึงหรือเข้าร่วมสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

พนักงานหลายคนที่ทำงานให้กับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้ลาออก แม้แต่ทหารยามที่ควรจะเฝ้าทางเข้าก็จากไปเช่นกัน

แผนเริ่มต้นของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ คือการยั่วยุเฉินผิงให้เขาเกิดความสับสนวุ่นวาย ด้วยวิธีนี้จะช่วยให้พวกเขาจะสามารถจัดการกับเฉินผิงได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะถูกไล่ต้อนภายในเวลาแค่เพียงครึ่งวัน

นอกจากสมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำเจ็ดคนแล้ว ยังมีบุคคลจำนวนเพียงโหลหรือมากกว่านั้นที่เหลืออยู่ในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

มาถึงเวลาเที่ยง เป็นเวลาสำหรับการท้าประลอง

สนามประลองในชนบทเต็มไปด้วยผู้ชมมากมาย

สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ต้องการสร้างทางเข้าที่ยิ่งใหญ่ แต่ตอนนี้พวกเขาเหลืออยู่เพียงสิบกว่าคนเท่านั้น ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากสร้างทางเข้าที่เงียบสงบกว่าที่พวกเขาวางแผนไว้ในตอนแรก

สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำทั้งเจ็ดคนมุ่งหน้าไปยังสนามประลอง ในขณะที่คนที่เหลืออยู่ที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เพื่อป้องกันฐานของพวกเขา

หลังจากที่สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำทั้งเจ็ดจากไป หลงซิงซูและคนของเขารีบมุ่งหน้าไปที่ฐานของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทันที

พวกเขาสังหารทุกคนที่เห็น พร้อมกับปลดปล่อยความโกรธโดยไม่มีการยั้งมือ

คนจำนวนหลายสิบคนในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ต่างถูกถูกสังหารอย่างรวดเร็ว หลงซิงซูก็สามารถเข้ายึดสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้สำเร็จ

เขาจัดการเอาป้ายเดิมของพวกเขาออกและแทนที่ด้วยป้ายของสำนักมังกร

สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำทั้งเจ็ดไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางไปยังสนามประลอง

เฉินผิงยืนอยู่เพียงลำพังและกำลังรอพวกเขา

แม้ว่าเขาจะอยู่พียงคนเดียว แต่รัศมีอันทรงพลังที่เขาเปล่งออกมานั้นชวนให้นึกถึงกองทัพทหารและม้านับพันที่ทุกคนรอบตัวเขาต่างสัมผัสได้

“ฉันต้องการเปลี่ยนการเดิมพันของฉัน ฉันพนันได้เลยว่าเฉินผิงจะชนะ!”

“รัศมีของเฉินผิงแตกต่างจากระดับขุนพลยุทธ์คนอื่นๆ”

สังเกตการต่อสู้นี้ให้ดี วันหนึ่งคุณจะต้องต่อสู้กับเฉินผิง เสียงของท่านทูตมารดังขึ้นในใจของเขา