หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1843

ตู้ม!

หลังจากเสียงระเบิดดังขึ้น เฉินผิงเซถอยหลังไปสองสามก้าว แต่เหล่าต้ากลับไม่ขยับแม้แต่เพียงนิ้วเดียว

ผู้ชมต่างพากันอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

หากเฉินผิงไม่สามารถเอาชนะสมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำได้แม้แต่คนเดียว การที่เขาจะสามารถโค่นล้มสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็คงเป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้อย่างแน่นอน

หากสมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำทั้งเจ็ดคนร่วมมือกัน เฉินผิงคงต้องถูกจัดการจนแหลกเป็นผุยผง

เหล่าต้ามองไปที่เฉินผิงด้วยแววตาดูถูกเหยียดหยามและตะคอกออกมา “แกมีความกล้าที่จะท้าประลองกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ แต่สำนักมังกรนั้นไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คุณคิด แค่ฉันคนเดียวก็สามารถกับแกได้ทุกเมื่อ ถ้าแกยอมจำนนและมากับฉัน ฉันจะปล่อยแกไปอย่างสมศักดิ์ศรี หากแกปฏิเสธที่จะยอมแพ้ล่ะก็ ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะจัดการแกจนแหลกเป็นผุยผงก่อนที่จะลากแกออกจากเวทีเหมือนหมาขี้แพ้ตัวหนึ่งเท่านั้น”

เขาไม่รั้งรอและเตือนเฉินผิง เพราะการแลกเปลี่ยนครั้งก่อนได้เพิ่มความมั่นใจให้กับเขา

เฉินผิงหัวเราะเบาๆ “คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าจะเอาชนะผมได้?”

“นี่มันไม่เกี่ยวกับความมั่นใจหรอกนะ ฉันมีความสามารถที่จะทำได้อย่างที่พูด ถ้าพวกเราทั้งเจ็ดคนร่วมมือกันละก็ แกจะต้องถูกบดขยี้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างแน่นอน” เหล่าต้าประกาศ ริมฝีปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้ม

สายตาของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามและการเย้ยหยัน

“งั้นพวกคุณก็เจ้ามาพร้อมกันได้เลย ผมฉันกำลังท้าประลองกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นพวกคุณควรร่วมมือกัน มันคงเสียเวลาที่ฉันจะฆ่าพวกคุณทีละคน” เฉินผิงพูดอย่างเย็นชา

สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำเจ็ดคนตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

พวกเขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะกล้าขอให้พวกเขาเข้าโจมตีพร้อมกัน

ช่างโอหังเสียนี่กระไร! เขาไม่ได้จริงจังกับเราด้วยซ้ำ!

“เฉินผิง เจ้าสารเลว! แกไม่รู้ที่ต่ำที่สูงซะแล้ว! ช่างโอหังเสียจริง!” เหล่าอู่ตะโกน

เหล่าต้ายังคงไม่สะทกสะท้าน เขากลับมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากขณะที่เขาพูด “เฉินผิง ฉันพูดให้ชัดเจนอย่างหนึ่ง ฉันสามารถมองแผนการของแกออก แกหวังว่าถ้าพวกเราทั้งหมดโจมตีแกพร้อมกัน แกก็จะสามารถใช้ข้อได้เปรียบด้านจำนวนกับเราและมองว่าเราเป็นฝ่ายรังแก ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าแกจะแพ้ สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็จะถูกวิพากษ์วิจารณ์จากกลยุทธ์ที่ไร้เกียรติของเราเช่นกัน ฉันจะไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดขึ้นหรอกนะ ฉันมั่นใจว่าฉันคนเดียวก็สามารถเอาชนะคนอย่างแกได้อย่างง่ายดาย”

สายตาของเฉินผิงกวาดสายตาไปทั่วกลุ่มก่อนจะหยุดลงที่เหล่าเอ้อ

“ผมเลือกเขา” เฉินผิงจ้องเขม็งด้วยเจตนาสังหาร

จากวิดีโอนั่น เขาเห็นชัดเจนว่าเหล่าเอ้อเป็นคนทำร้ายซูอวี่ฉี

เหล่าต้าชำเลืองมองเหล่าเอ้อก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “เหล่าเอ้อ เขาเลือกคุณ คุณมั่นใจว่าจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้หรือเปล่า?”

“เหล่าต้า ฉันสามารถเอาชนะเขาได้ภายในสิบกระบวนท่า” เหล่าเอ้อตอบอย่างมั่นใจ

ระหว่างที่เหล่าต้าปะทะกับเฉินผิงก่อนหน้านี้ เขาได้ประเมินระดับความแข็งแกร่งของเฉินผิงเอาไว้แล้ว

“เอาล่ะ ได้เวลาปล่อยของแล้ว ระวังอย่าเผลอไปฆ่าเขาล่ะ” เหล่าต้าเตือนเขา