หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1844

พวกเขาต้องการร่างกายของเฉินผิง ซึ่งหากเขาตายไปคงต้องสูญเสียมูลค่าไปอย่างมหาศาล

“ตกลง ฉันเข้าใจแล้ว” เหล่าเอ้อตอบพร้อมพยักหน้า

เขาก้าวไปข้างหน้าและชี้ดาบไปที่เฉินผิงพร้อมพูดจาเย้ย “แฟนของแกดูบอบบาง แต่เธอก็สามารถทนต่อการเฆี่ยนตีได้ดีจริงๆ! แกเห็นวิดีโอนั่นแล้วใช่มั้ย? เธอไม่แม้แต่จะส่งเสียงร้องออกมาสักแอะเลย!”

เฉินผิงหรี่ตาลงขณะที่รังสีสังหารอันแรงกล้าพุ่งผ่านร่างของเขา

“ฉันจะทำให้แกต้องเสียใจกับทุกสิ่งที่แกทำลงไป...” เมื่อเขาพูดจบ กระบี่พิฆาตมังกรก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในมือขวาของเขา

ทุกคนในบริเวณนั้นต่างสัมผัสได้ถึงพลังอันรุนแรงและความกระหายเลือดที่แผ่ซ่านออกมาจากกระบี่

เนื่องจากเฉินผิงได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่พิฆาตมังกรแล้ว วิญญาณดาบภายในกระบี่จึงสามารถรับรู้ได้ถึงความโกรธและความกระหายเลือดของเขา

เช่นเดียวกับผู้ถือครอง กระบี่พิฆาตมังกรไม่ต้องการอะไรนอกจากกำจัดศัตรู

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ดาบของเหล่าเอ้อเริ่มสั่นเล็กน้อยราวกับว่ามันเกรงกลัวต่อกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง

“ระ-รับไปซะ!” เขาคำรามอย่างกระวนกระวายพร้อมพุ่งตัวเข้าใส่เฉินผิง

ฉันต้องชิงลงมือก่อนที่ความกลัวจะเข้าครอบงำฉัน! ฉันจะต้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างมากหากฉันยอมจำนนต่อความกลัวในการต่อสู้! ฉันต้องโจมตีก่อนเพื่อควบคุมการต่อสู้นี้! มีโอกาสที่ฉันจะแพ้ถ้าฉันปล่อยให้เขาเคลื่อนไหวก่อน และฉันจะไม่มีทางยอมให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน!

เขาพุ่งตัวไปราวกับลูกธนูที่พุ่งขึ้นไปในอากาศ พลังดาบของเหล่าเอ้อส่งเสียงดังหวีดหวิวอย่างรุนแรงขณะที่เขาพุ่งเข้าใส่เฉินผิงด้วยพลังทั้งหมดที่มี

แทนที่จะตั้งท่าเตรียมพร้องเพื่อป้องกันตัวเอง แต่เฉินผิงกลับเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรของเขาเบาๆ และส่งคลื่นพลังอันรุนแรงไปยังทิศทางของเหล่าเอ้อ

อย่างไรก็ตาม พลังงานดาบของเหล่าเอ้อนั้นคมกริบและรุนแรงเช่นกัน ดังนั้นมันจึงสามารถแทงผ่านคลื่นพลังกระบี่ของเฉินผิงได้อย่างง่ายดาย

ต่างตกใจเมื่อเห็นว่าเฉินผิงสามารถทำให้เขาล้มลงได้ในพริบตา

สมาชิกเสื้อคลุมสีเงินรมดำของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ มีความมั่นใจอย่างมากในความสามารถของพวกเขาที่จะเอาชนะเฉินผิงได้อย่างง่ายดาย

ในฐานะผู้นำของเสื้อคลุมสีเงินรมดำ เหล่าต้ารู้สึกทึ่งเป็นพิเศษกับความแข็งแกร่งของเฉินผิงที่แสดงออกมา

“ถอยก่อน เหล่าเอ้อ! คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!” เขาสั่ง

อย่างไรก็ตาม เหล่าเอ้อถูกครอบงำด้วยความโกรธจนไม่คิดยอมถอย เข้าตั้งใจเดินกลับไปหาเฉินผิงพร้อมตะโกนอย่างสุดเสียง “ไม่! ไม่ว่ายังไงก็ตาม ฉันจะเอาชนะไอ้หมอนี่ให้ได้!”

ร่างกายของเขาพ่นหมอกสีดำจางๆ ออกมา ก่อนจะปรากฏเป็นเงาร่างหนึ่งขึ้นข้างๆ เขาและค่อยๆ ซ้อนทับกับร่างของเขา

สีหน้าของเหล่าเอ้อดูชั่วร้ายอย่างไม่น่าเชื่อในขณะที่ความแข็งแกร่งของรัศมีพลังของเขาก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน