เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1887

เมื่อได้ยินคำอธิบายยาวเหยียดเช่นนั้นแล้ว เฉินผิงก็ค่อยๆ หลับตาลงแล้วตั้งใจสัมผัสรับรู้สิ่งรอบข้าง ฉันสามารถรู้สึกถึงหูหม่าซือ โจวเจี๋ยและว่านหง! ฉันสามารถรู้สึกถึงรัศมีของพวกเขาได้ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นทั้งหมดที่ฉันสามารถรู้สึกได้แล้ว

เมื่อนึกได้เช่นนั้น เฉินผิงก็เลยพยายามที่จะขจัดรัศมีเหล่านั้นออกไปอย่างสุดกำลังแล้วแตะมือกับพื้น ในขณะนั้นเอง เขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งธรรมชาติ ตอนนี้ฉันสามารถรู้สึกถึงพืชพันธุ์ได้แล้ว!

เฉินผิงค่อยๆ เข้าสู่แดนมหัศจรรย์ที่พืชพันธุ์ทั้งหมดในโลกหล้าสามารถสื่อสารกันได้

อันที่จริงแล้ว เขาถึงกับสามารถรู้สึกถึงมดที่กำลังเดินอยู่บนโลกได้เลย

ในขณะเดียวกัน สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเองก็สัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเฉินผิง พวกมันต่างแผ่รัศมีที่แตกต่างกันออกมา ดูเหมือนว่าพวกมันทุกตนมีเรื่องที่อยากจะคุยกับฉันนะ! ทันทีที่ฉันแตะมือกับพื้น การมีอยู่ของพวกมันกลับกลายเป็นทั้งภาพลวงตาและเสมือนจริงในเวลาเดียวกัน!

นอกเหนือไปจากนั้น เฉินผิงยังสัมผัสได้ถึงรัศมีน่าพรั่นพรึงรุนแรงระลอกหนึ่งจากที่ไหนสักแห่งในละแวกข้างเคียง แหล่งที่มาของรัศมีพยายามที่จะฝ่าทะลวงดินออกมาอย่างสุดกำลัง! ตรงนั้นมีความเป็นไปได้มากที่จะมีสมุนไพรหมื่นปีอยู่

แต่ยามนี้เฉินผิงสามารถสัมผัสรับรู้ได้ในระยะที่จำกัด ที่ไหนก็ตามที่เกินกว่าร้อยเมตรก็จะพร่าเลือนและตรวจหาไม่เจอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร