โจวเจี๋ยเต็มไปด้วยความตกตะลึง “คุณเคยมีแฟนด้วยเหรอเนี่ย? มิหนำซ้ำคุณกำลังจะแต่งงานด้วยงั้นเหรอ? การได้มาเจอคุณอาจจะเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดที่สามารถเกิดขึ้นได้กับผู้หญิงคนไหนก็ตามเลยเชียวล่ะ!”
“ตอนนั้นผมไม่ได้เป็นแบบนี้หรอก อันที่จริงแล้ว ผมซื่อสัตย์กับแฟนเมื่อตอนนั้นของผมมากเลยนะ ผมเพิ่งจะกลายมาเป็นอย่างทุกวันนี้ก็หลังจากเธอทิ้งไปนี่แหละ เธอทำให้ผมรู้ว่าไม่อาจเชื่อใจผู้หญิงได้ แต่ผมควรจะปฏิบัติกับพวกเธอราวกับเป็นของเล่นแทน” หูหม่าซืออธิบายให้ฟัง
เมื่อเธอได้ยินหูหม่าซือเรียกผู้หญิงว่าเป็นของเล่น เธอก็ไม่พอใจนัก
“หูหม่าซือ ถึงแม้ว่าคุณจะพูดเรื่องแย่ๆ ของคนผู้นั้น แต่เขาก็สามารถหาทางมาที่นี่เจอไม่ใช่รึไง? ดูเหมือนว่าศาสตร์แห่งญาณหยั่งรู้ของเขาค่อนข้างมีประโยชน์ทีเดียว” เฉินผิงกล่าว อย่างไรเสียฉันก็ต้องใช้แผนที่จากสำนักมารเพื่อค้นหาสถานที่แห่งนี้ แต่ว่านหงที่อาศัยเพียงแค่ญาณหยั่งรู้กลับหาเจอจนได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...