“ยังไม่หลบอีก พวกเรามาตามหาเฉินผิง ถ้าคุณไม่อยากตาย ก็ออกไปจากที่นี่ซะ...”
เกิ่งซานซานพูดกับซุนเสี่ยวเหมิง!
เมื่อเสียงของเกิ่งซานซานดังขึ้น ก็มีรถตู้อีกสองสามคันที่อยู่ด้านหลังปอร์เช่ ในเวลานี้ผู้คนนับสิบลงมา ทุกคนถือมีดพร้า พวกเขาเดินมาทางด้านนี้ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก
ซุนเสี่ยวเหมิงตกใจมากจนหน้าซีดมาก เธอไม่รู้ว่าต้องทำอะไรอยู่สักพัก!
“เสี่ยวเหมิง คุณขับรถออกไปก่อน...”
เฉินผิงเดินลงจากข้างคนขับ พูดกับซุนเสี่ยวเหมิงที่หวาดกลัวอยู่!
ซุนเสี่ยวเหมิงมองไปที่เฉินผิง เดิมทีต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเธอเห็นชายร่างใหญ่หลายคนถือมีดพร้า ตกใจขึ้นรถและรีบจากไป!
“เฉินผิง ไอ้หนุ่มนายจีบสาวเก่งจริงๆ เพิ่งถูกซูอวี่ฉีทิ้ง ก็เจอผู้หญิงที่ร่ำรวยในทันที ดูเหมือนว่าเธอยังเด็ก ขับรถบีเอมดับเบิลยู มีครอบครัวฐานะดีใช่ไหม บอกฉันทีว่าเป็นลูกสาวบ้านใคร”
เซียวเหล่ยมองไปที่เฉินผิงถามด้วยการเยาะเย้ย
“ทำไม นายอยากเปลี่ยนรสนิยมด้วยเหรอ” เฉินผิงยกปากขึ้น “แต่นายควรเปลี่ยนจริงๆ มักจะกินของเหลือของคนอื่นเสมอ ซึ่งไม่เหมาะสมกับฐานะของคุณชายใหญ่ของตระกูลเซียวเลย…”
คำพูดของเฉินผิง ทำให้ใบหน้าของเซียวเหล่ยเปลี่ยนเป็นดุร้ายทันที!
ในความเป็นจริงเซียวเหล่ยครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าเกิ่งซานซานจะพยายามอธิยายอย่างเต็มที่ ตอนที่เธอคบหากับเฉินผิง ไม่เคยทำอะไรเลย ไม่เคยนอนกับเฉินผิงเลย แต่เซียวเหล่ยยังมีปมในใจ!
ถ้าเขาไม่ได้ชอบเกิ่งซานซานคนนี้จริงๆ ถึงขั้นพูดเรื่องการแต่งงาน เซียวเหล่ยคงไม่เอาเกิ่งซานซานนานแล้ว!
“เฉินผิง นายดูตัวเองดีๆ แล้วนายมีคุณธรรมอะไร ฉันจะนอนกับนายได้ยังไง เลิกเป็นคางคกแล้วอยากกินเนื้อหงส์ ฉันโคตรเบื่อที่เจอนาย...”
เกิ่งซานซานตะโกนใส่เฉินผิงอย่างโกรธ คำพูดของเฉินผิง เห็นได้ชัดว่าพยายามยั่วยุความสัมพันธ์ของเซียวเหล่ยกับเธอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...