เฉินผิงกับหูหม่าซือยังคงเดินเตร่ไปตามท้องถนนของเมืองหนานหู แต่เฉินผิงมีสีหน้าเคร่งขรึม
เป็นเพราะเขาสัมผัสได้ถึงขุนพลยุทธ์กว่ายี่สิบคนที่อยู่โดยรอบ
ขุนพลยุทธ์จำนวนขนาดนี้ไม่น่าจะเป็นคนของตระกูลเจิ้งทุกคน
“เฉินผิง ดูเหมือนว่าสมุนไพรหมื่นปีจะดึงดูดความสนใจจากสำนักและตระกูลชั้นสูงหลายแห่ง ถ้าเป็นแบบนี้จะยิ่งวุ่นวายกว่าเดิมแน่” หูหม่าซือกล่าวอย่างเป็นกังวลเมื่อเขาสัมผัสได้ว่ามีเจ้ายุทธ์จำนวนมากอยู่ในเมือง
เฉินผิงขมวดคิ้วเข้าหากัน “ดูเหมือนว่าสมุนไพรหมื่นปีจะไม่ใช่สิ่งที่ได้มาง่ายๆ ผมสงสัยว่าคนพวกนี้จะรู้ตำแหน่งที่แน่นอนของสมุนไพรหรือเปล่า ถ้าไม่รู้ เราก็สามารถหาวิธีล่อพวกเขาไปที่อื่นได้”
เฉินผิงไม่มั่นใจว่าจะได้สมุนไพรหมื่นปีมาครอบครอง หากเขาต้องต่อสู้กับขุนพลยุทธ์หลายคน
อย่างไรก็ตาม เขาแน่ใจว่าคนส่วนใหญ่ไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอนของสมุนไพร และรู้แค่ว่าตำแหน่งคร่าวๆ ของมันอยู่ตรงไหน
ดังนั้น โอกาสที่เขาจะเอาสมุนไพรมาได้จะมากขึ้น ถ้าเขาสามารถทำให้พวกนั้นเข้าใจผิดว่าสมุนไพรหมื่นปีอยู่ตรงจุดอื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...