หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1895

สรุปบท ตอนที่ 1895 แผนที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่งยวด: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 1895 แผนที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่งยวด – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 1895 แผนที่ต้องระมัดระวังอย่างยิ่งยวด ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

"คุณซ่ง ตามกฎแต่โบราณของสำนักมาร ห้ามไม่ให้เราออกจากอาณาจักรลับก่อนที่พลังวิญญาณจะเริ่มฟื้นตัวเป็นอันขาด นอกจากนี้ เรายังถูกกำชับให้หลีกเลี่ยงการเผชิญกับสำนักและตระกูลของโลกมนุษย์ ถ้าเราโจมตีตระกูลเจิ้งอย่างกะทันหันเพื่อที่จะยึดเมืองหนานหูมาเป็นของเรา ก็มีโอกาสสูงที่อาณาจักรลับของสำนักมารจะถูกค้นพบ ที่สำคัญที่สุด ผมเชื่อว่าประเด็นสำคัญเช่นนี้ควรจะให้ประมุขสำนักเป็นคนตัดสินใจเท่านั้น” หลิวจวี่ชื่อส่งเสียงทักท้วง

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น ผมได้รับอนุญาตจากประมุขสำนักให้ดำเนินการตามขั้นตอนที่จำเป็น เพราะฉะนั้นช่วยทำตามคำสั่งของผมด้วย” ซ่งชิงผิงตอบอย่างเย็นชา

หลิวจวี่ชื่ออ้าปากเพื่อจะประท้วง แต่ซ่งชิงผิงโบกมือปฏิเสธ "พอแล้ว ออกไปทำตามคำสั่งของผมได้แล้ว”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ทุกคนก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกไป

หลังจากที่ทุกคนออกไปแล้ว ชายสวมเสื้อคลุมสีเข้มก็ปรากฏตัวขึ้น เขาค่อยๆ ถอดผ้าคลุมหน้าออกเพื่อเผยให้เห็นใบหน้าอันมากด้วยเสน่ห์

คนๆ นั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหนิงจื้อ ซึ่งตอนนี้เขาคือทูตมาร

“สวัสดีครับ ท่านทูตมาร” ซ่งชิงผิงคุกเข่าโดยไม่ลังเล

“ลุกขึ้น” หนิงจื้อตอบอย่างเย็นชา

ซ่งชิงผิงลุกขึ้นและมองหนิงจื้ออย่างอิจฉา

หนิงจื้อกับทูตมารมีอายุเท่ากัน แต่สถานะของพวกเขาต่างกันมาก ร่างของหนิงจื้อถูกครอบงำโดยวิญญาณของทูตมาร ทำให้เขาได้รับตำแหน่งอันสูงส่งซึ่งซ่งชิงผิงไม่อาจคว้ามาได้

แม้จะมาจากต้นกำเนิดเดียวกัน สำนักใจทมิฬสามารถผลิตวิญญาณปีศาจได้จำนวนมาก แต่ สำนักมารก็ปฏิเสธอย่างแน่วแน่ที่จะอนุญาตให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น

ซ่งชิงผิงอาจเป็นส่วนหนึ่งของสำนักมาร แต่เขาก็ใฝ่ฝันที่จะเข้าร่วมสำนักใจทมิฬมาโดยตลอด เขาไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการมีวิญญาณที่แข็งแกร่งอยู่ในร่างของเขา

หนิงจื้อหรี่ตาลงในขณะที่สายตาของเขาเริ่มดำมืด

“คุณรู้ว่าเขาจะไม่ยกร่างให้เรา?” ซ่งชิงผิงนิ่งงัน "ท่านทูตมาร ในเมื่อคุณรู้ว่าเฉินผิงจะไม่ให้ร่างของปีศาจเลือดกับเรา ทำไมคุณถึงสั่งให้ผมร่วมมือกับเขา?”

“ถ้าเราไม่ร่วมมือกับเขา แล้วเขาจะค้นพบความลับของวิญญาณปีศาจ รวมถึงค้นหาอาณาจักรที่ถูกซ่อน และค้นพบว่าเกาะเผิงไหลเป็นสถานที่ที่พลังวิญญาณจะถูกฟื้นคืนได้ยังไงล่ะ?” หนิงจื้อตอบพลางยิ้มบางๆ

ความสับสนของซ่งชิงผิงยิ่งมากกว่าเดิม "ท่านทูตมาร คุณจะบอกว่าที่สั่งให้ผมร่วมมือกับเฉินผิงก็เพื่อให้เขาเจอทุกอย่างด้วยตัวเอง?”

"แน่นอน ถ้าเราบอกเขาด้วยตัวเอง เขาก็อาจไม่เชื่อเรา แต่เมื่อนายเริ่มลงเรือลำเดียวกันกับเขา เขาจะเชื่อสิ่งที่นายบอกอย่างไร้ข้อกังขา ถึงฉันจะแน่ใจว่าเขายังคงลังเลที่จะมอบร่างของมารโลหิตให้กับเราก็เถอะ เฉินผิงอาจเลือกไปที่เกาะเผิงไหล หรือไปผจญภัยในอาณาจักรลับเพื่อช่วยแฟนสาวของเขาก็ได้ ไม่ว่าเขาจะตัดสินใจยังไง แผนของเราก็จะเริ่มเดิน ถ้าเขาเข้าไปในอาณาจักรลับ เขาจะพบกับการกับดักและหลุมพรางมากมายที่ฉันเตรียมไว้ให้เขา และเขาจะไม่อาจรอดกลับมาได้ หากเขาไปที่เกาะเผิงไหล ปรากฏการณ์ผิดธรรมชาติจะเกิดขึ้นจากการฟื้นฟูพลังวิญญาณ ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหนเขาก็คงไม่รอดชีวิต ในทางกลับกัน มารโลหิตจะสามารถใช้ปรากฏการณ์ผิดธรรมชาติเพื่อกลับมาจากความตายได้!”

เขาหยุดพูดแล้วหัวเราะเสียงดัง ก่อนจะป่าวประกาศอย่างตื่นเต้น “ถึงตอนนั้น วิญญาณปีศาจคงจะครองโลกได้ทั้งใบ! เราจะเป็นพวกแรกที่ได้ครอบครองจุดที่การฟื้นฟูพลังวิญญาณจะเกิดขึ้น! ไม่ว่าเฉินผิงพยายามจะทำอะไร เขาก็จะไม่อาจรอดเงื้อมมือฉันไปได้!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร