หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1905

“ผมก็แค่พาคนของผมมาร่วมสนุก!” เจียงเหวยพูดพร้อมยิ้มน้อยๆ

“เจียงเหวย คุณเพิ่งบอกว่าหงเชียนจิ่วไม่ได้คุยโต หรือว่าตระกูลหงจะไม่สนสมุนไพรหมื่นปีจริงๆ?” เฉินผิงถาม

เจียงเหวยพยักหน้า "ใช่แล้ว เท่าที่ผมรู้ ตระกูลของพวกเขาแทบจะไม่ขาดแคลนวัตถุดิบ พวกเขาเป็นเจ้าของแดนไร้รากซึ่งสามารถปลูกสมุนไพรหายากได้มากมาย พวกเขาจึงมีวัตถุดิบมากที่สุด!”

“แดนไร้รากคืออะไรกันแน่?” เฉินผิงถาม

แทนที่จะพูดให้หายข้องใจ เจียงเหวยกลับยิ้มแหยๆ “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมเพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ!”

เมื่อเฉินผิงเห็นว่าเจียงเหวยก็ไม่รู้เช่นกัน เขาจึงไม่ได้ซักไซ้ แต่ถามว่า “เจียงเหวย คุณรู้เรื่องการปรากฏของสมุนไพรหมื่นปีได้ยังไง? คุณพาคนของคุณมาที่นี่เพื่อเอาสมุนไพรหรือเปล่า?”

เจียงเหวยยิ้มให้คำถามของเขา “ผมไม่ได้ตั้งใจจะคุยโวนะ คุณเฉิน แต่สมุนไพรหมื่นปีต้นเดียวก็ไม่คุ้มกับการที่ผมต้องเดินทางไกลแถมยังต้องพาคนมาด้วยหรอก เรามีเรื่องอื่นที่ต้องจัดการ เราได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ในระหว่างที่ผ่านมาที่นี่ เราจึงตัดสินใจที่จะมาดูสักหน่อย”

“เรื่องอื่น? เรื่องอะไรกันครับ?” เฉินผิงถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ...”

เจียงเหวยดูกังวล

ทันทีที่เฉินผิงเห็นดังนั้น เขาก็พูดว่า “ไม่จำเป็นต้องพูดหรอกครับ ถ้ามันทำให้คุณลำบากใจ เจียงเหวย ตราบใดที่คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อชิงสมุนไพรหมื่นปีก็ไม่เป็นไร ไม่อย่างนั้นผมคงหมดหนทางจริงๆ!”

“อย่ากังวลไปเลย คุณเฉิน ในเมื่อคุณต้องการสมุนไพร ผมก็จะไม่ชิงมันมา ผมสามารถช่วยคุณได้นะ ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือของผม” เจียงเหวยเสนอ

“ผมซาบซึ้งในความเมตตาของคุณ เจียงเหวย ตอนนี้ไม่เป็นไร แต่ถ้าต้องการเมื่อไหร่ผมจะบอกให้คุณรู้!”

จะมีประโยชน์อะไรที่จะปรารถนาสมุนไพรหมื่นปีถ้าการได้มันมาจะส่งผลให้เราตาย?