หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1922

หลังจากจ้องมองพวกที่ยืนอยู่ข้างหลังซ่งชิงผิง หลิวจวี่ชือก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดโทสะ “ไอ้พวกทรยศ! ลืมสิ่งที่คุณซงพร่ำสอนเราแล้วงั้นหรือ?”

"คุณหลิว เราควรจะรู้จักปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลง คุณซงจากเราไปแล้ว และการเชื่อฟังคำแนะนำของคุณซ่งก็เป็นเรื่องที่ควรทำ การดื้อรั้นไม่ก่อให้เกิดประโยชน์กับตัวคุณเลย!” หนึ่งในผู้นำของสำนักมารกล่าวขณะมองไปที่หลิวจวี่ชือ

หลิวจวี่ชือเย้ยหยัน “ไม่ละอายใจบ้างหรือไง? สำนักมารและสำนักใจทมิฬต่างเป็นศัตรูตัวฉกาจ ผมไม่มีวันเห็นด้วยที่จะรวมสองสำนักเข้าด้วยกัน”

พูดจบเขาก็กระโจนขึ้นและกระแทกเข้าใส่ผู้นำที่พูดเช่นนั้น

"กล้าดียังไง!" ซ่งชิงผิงอุทานขณะที่เขาโบกมือเบาๆ ปลดปล่อยพลังอันมหาศาลที่ชนเข้ากับหลิวจวี่ชือและทำให้เขากระเด็นออกไป

ความแตกต่างของพลังระหว่างหลิวจวี่ชือและซ่งชิงผิงนั้นชัดเจน

เลือดไหลออกจากปากของหลิวจวี่ชือ อวัยวะภายในของเขาปั่นป่วน

การโจมตีครั้งเดียวทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

"คุณหลิว หนีไป! เราจะต้านเขาเอาไว้...” สมาชิกไม่กี่คนที่สนับสนุนหลิวจวี่ชือวิ่งใส่ซ่งชิงผิงอย่างไม่คิดชีวิต เพื่อช่วยซื้อเวลาให้เขาหลบหนี

เมื่อเห็นเช่นนั้น หลิวจวี่ชือก็กัดฟันและวิ่งออกไปจากอาณาจักรลับ

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงกำลังรออย่างเงียบๆ เขารู้ว่าสำนักมารจะลงมือขั้นต่อไปตั้งแต่ที่เขารู้ว่าโจวเจี๋ยทำอะไร

เขาวางดอกเหอโส่วอูหมื่นปีลงบนโต๊ะด้วยท่าทีปกติ

ไม่ช้าเฉินผิงก็สัมผัสได้ถึงรัศมีอันเลือนรางที่แทบจะรับรู้ไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายจงใจซ่อนรัศมีของตัวเอง

ใบหน้าของเฉินผิงเผยความตื่นเต้น ต้องเป็นซ่งชิงผิงแน่ๆ!

ทันใดนั้น ชายในชุดคลุมสีดำที่มีรัศมีอันมืดมนก็ปรากฏตัวขึ้นที่นอกห้องของเฉินผิง