“คุณยังเหลือพลังที่จะโต้กลับอยู่อีกงั้นเหรอ?” ซ่งชิงผิงจ้องมองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องอันเจ็บปวดก็ดังขึ้นข้างหลังเขา
ซ่งชิงผิงค่อยๆ หันหน้าไป แล้วก็พบกับภาพที่เขาคาดไม่ถึง คนสนิทของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอันเป็นผลมาจากพลังดาบร้ายกาจ คนที่โดนหนักที่สุดถูกตัดขาดเป็นสองท่อน
คนสนิทของซ่งชิงผิงจ้องมองมาที่เขาด้วยแววตาที่แฝงความสิ้นหวัง หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจแยกตัวออกจากสำนักมาร และหันไปติดตามซ่งชิงผิง โชคร้ายที่พวกเขาไม่รู้เลยว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับพวกเขา
แน่นอนว่าพลังดาบของเฉินผิงทำให้ซ่งชิงผิงประหลาดใจมาก เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงยังมีพลังมากพอที่จะทำร้ายเหล่าผู้ติดตามที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา
ถ้าเขารู้ เขาก็คงไม่หลบให้พ้นอันตราย แต่จะหยุดพลังดาบเอาไว้ไม่ให้ทำร้ายใครแทน
แต่ตอนนี้ก็สายเกินไปเสียแล้ว การกระทำของเฉินผิงทำให้เกิดผลลัพธ์ที่น่าเศร้ากับคนสนิทที่เขาไว้เนื้อเชื่อใจ พวกเขากำลังจะพบกับความทรมานและความตายที่ไม่สมควรได้รับ และเขาไม่มีวิธีหยุดยั้งมันได้เลย
ผู้ติดตามที่ไว้ใจได้เหล่านี้คือเบี้ยที่ทำให้ซ่งชิงผิงสามารถเข้าควบคุมสำนักมาร ตอนนี้เขาต้องเผชิญกับความท้าทายในการปกครองสำนักโดยไร้ซึ่งช่วยเหลือจากเบี้ยพวกนี้ และเขาไม่แน่ใจว่าจะมีสมาชิกของสำนักมารอีกสักกี่คนที่ยังปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่ออำนาจของเขา
ซ่งชิงผิงค่อยๆ หันหน้าไปข้างหลังเพื่อจ้องมองเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...