หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1929

“อย่ามาพังห้องโถงของผม ผมจะออกไปรอคุณข้างนอก”

พูดจบซ่งชิงผิงก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินออกไปอย่างช้าๆ คนสนิทของเขารีบตามเขาไป

“อะไรของมันวะ? โอหังนักเหรอ? ให้ผมสั่งสอนเขาหน่อยเถอะ” เจียงเหวยคำราม

เขาไม่อาจระงับความโกรธที่มีต่อความเย่อหยิ่งของซ่งชิงผิงได้

“เจียงเหวย ใจเย็นๆ ครับ ให้ผมจัดการเรื่องนี้เอง” เฉินผิงปรามเขาด้วยรอยยิ้ม

เมื่อมีกระบี่พิฆาตมังกร เฉินผิงก็ไม่ต้องกลัวใคร แม้แต่ขุนพลยุทธ์ก็ด้วย

ขณะที่ทุกคนเดินออกจากห้องโถง หูหม่าซือก็อดไม่ได้ที่จะลอบมองโจวเจี๋ย

เขาอยากจะพูดปลอบใจเธอแต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

เมื่อมาถึงลานหน้าสำนัก เฉินผิงกับซ่งชิงผิงก็ยืนอยู่คนละฝั่ง

ซ่งชิงผิงค่อยๆ ยกแขนขึ้นและปล่อยรัศมีอันทรงพลังออกมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร