หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1939

“ผ่านมาสองสามวันแล้ว ทำไมชิงผิงถึงยังไม่ติดต่อเรามา” หนิงจื้อบ่นขณะมองไปทางเมืองหนานหู

พวกเขารอข้อความของซ่งชิงผิงมาสองสามวันแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆจากเขาเลย

ความจริง ซ่งชิงผิงเสียชีวิตไปแล้วโดยที่หนิงจื้อและฑูตมารไม่รู้เรื่อง อีกทั้งสำนักมารกำลังปฏิรูปครั้งใหญ่โดยหลิวจวี่ชื่อได้กำจัดคนสนิทที่เหลืออยู่ของซ่งชิงผิงทั้งหมด

บูม!

ทันใดนั้น เสียงระเบิดก็ดังกึกก้องกลางอากาศพร้อมกับแสงหลากสีที่กระจายออกมาทั่วทิศทาง

ท่ามกลางแสงที่ริบหรี่ เกิดเม็ดยาที่ห่อหุ้มด้วยประกายสีทอง แผ่ความร้อนแผดเผาราวกับดวงอาทิตย์ สว่างมากจนกระทั่งบดบังแสงตะวัน

“นั่นคือยาวิเศษเหรอ?” หนิงจื้อมองเม็ดยาที่ลอยอยู่กลางอากาศด้วยความประหลาดใจ

หลังจากนั้นไม่นาน ร่างหนึ่งก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า คว้ายาเม็ดนั้นเอาไว้ แสงเจิดจ้าหายไปทันทีที่ฝ่ามือนั้นกำเม็ดยาไว้ และเมืองหนานหูก็กลับสู่ความเงียบอีกครั้ง

เฉินผิงแบมือออก มองดูเม็ดยาที่เปล่งแสงสีทองจางๆ ความตื่นเต้นเต็มหัวใจของเขา “นี่คือ... ยาเจิงโฉ่วตันในตำนาน?”

ตื่นเต้น เฉินผิงรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

ยาเจิงโฉ่วตันนี้จะช่วยให้ฉันเลื่อนขั้นจากขุนพลยุทธ์ระดับกลางไปสู่ขั้นสูงสุดได้! ฉันอาจจะไปถึงขั้นขุนพลยุทธ์ระดับสูงสุด!

ในความเป็นจริง เฉินผิงกำลังเดิมพันกับความสำเร็จในการสร้างยาเจิงโฉ่วตัน เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าวิชาการกลั่นยานั้นไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ และยิ่งอานุภาพของนั้นสูงเท่าใด โอกาสที่จะสร้างมันล้มเหลวก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น

การกินเหอโส่วอูพันปีที่กลั่นแล้ว ไม่ได้เพิ่มความแข็งแกร่งของเขามากนัก แต่กลับกัน ถ้าหากเขานำมากลั่นเป็นยาเจิงโฉ่วตันได้สำเร็จ ยาเม็ดนี้จะช่วยพัฒนาความสามารถของเขาอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม การสร้างยาเจิงโฉ่วตันก็มีความเสี่ยงเช่นกัน หากเฉินผิงล้มเหลว เท่ากับเขาจะสูญเสียเหอโส่วอูอันล้ำค่าอายุ 10,000 ปีไปด้วย และพลังวิญญาณที่เขาใช้ไปก็เปล่าประโยชน์เช่นกัน