หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1941

ในขณะนั้น ร่างกายของเฉินผิงเป็นสีแดงเพลิงราวกับว่าร่างของเขาถูกมีไฟอยู่ข้างใน

เมื่อเสียงคำรามแสบแก้วหูดังขึ้น รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวก็ปกคลุมไปทั่วป่า ทำให้ต้นไม้ที่อยู่รอบๆ ล้มลงและพื้นดินสั่นสะเทือน

ภูเขาพังทลายลงจนกลายเป็นเนินเล็กๆภายในเสี้ยววินาที ราวกับโดนอุกกาบาตพุ่งชนทำลาย

เวลานั้น ทุกคนที่กำลังพักผ่อนอยู่ในบ้านของเจิ้งอั้นกั๋วก็สะดุ้งตื่นและหันไปมองภูเขาในระยะใกล้ด้วยความตกใจ

"เกิดอะไรขึ้น? อุกกาบาตหรือเปล่า” เจิ้งอันกั๋วถามขณะลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเขายับย่นแต่ซีดเซียว

ทุกคนวิ่งไปที่ลานโดยไม่ฉุกใจคิดและจ้องมองไปที่ลูกบอลแสงสีแดงที่ลุกเป็นไฟบนยอดเขา

“ฉันเห็นเป็นคนนะ ที่เปล่งแสงออกมาจากยอดเขาตรงนั้น เขาเป็นมนุษย์...” เจิ้งไคพึมพำ

ทุกคนตกใจรีบไปที่สนามหลังบ้าน แต่เห็นแค่ห้องลับที่ตอนนี้เหลือแต่เถ้าถ่าน

ทันใดนั้น เจิ้งอันกั๋วก็ตัวแข็งทื่อ “หรือนั่นจะเป็นคุณเฉินผิง?”

ในขณะนั้น ทุกคนรู้สึกถึงรัศมีอันตรายที่ค่อยๆ เข้าใกล้พวกเขา แม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะเป็นขุนพลยุทธ์

แต่หัวใจของพวกเขาก็ยังเต้นแรงจากความวิตกกังวลที่ท่วมท้น

“เป็นคุณเฉินผิง” เจียงเหวยตอบ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ “นะ-นั่นเขา...”

ในทางกลับกัน หูหม่าซือไม่มีอาการแปลกใจแต่อย่างใด “เฉินผิงเป็นคนพิเศษ ด้วยความสามารถตอนนี้ของเขา ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงทำให้ภูเขาราบไปทั้งลูกได้”

“ทำไมคุณเฉินผิงถึงไปภูเขาลูกนั้นล่ะ?” เจิ้งไคถาม เรียกเสียงหัวเราะจากหูหม่าซือ

“หากเขาไม่ทำเช่นนั้น บ้านของเจิ้งอันกั๋วคงจะเละไปแล้ว!”

จากนั้นเจิ้งไคก็ถึงบางอ้อ อา! ที่แท้คุณเฉินผิงพยายามป้องกันไม่ให้รัศมีพลังของเขาทำลายบ้านเรา!

"ไปเร็ว ไปดูกันเถอะ!” หูหม่าซือกระตุ้นก่อนที่จะเดินขึ้นภูเขา

มิฉะนั้นเขาจะฉวยโอกาสกำจัดทุกคนจากตระกูลอันทรงเกียรติ และที่สำคัญคือนักรบเสื้อคลุมทองรมดำทั้งสี่คนนั้นไร้เทียมทาน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาเพิ่งออกเดินทางไปเกาะเผิงไหลได้ไม่นาน ก็สังเกตเห็นเหตุการณ์แปลกประหลาดแถวๆ ภูเขา

ไม่ต้องบอก หนิงจื้อก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เหตุการณ์กะทันหันเหล่านี้ต้องเป็นผลมาจากการบรรลุฌานของเฉินผิง! ปรากฏการณ์ที่ผิดปกตินี้ บวกกับความจริงที่ว่าเขาเพิ่งสร้างยาเจิงโฉ่วตันหมายความว่าเขาได้กินยาเข้าไปแล้ว!

หลังจากครุ่นคิดอยู่พักใหญ่และได้รับการอนุญาตจากทูตมาร ในที่สุดหนิงจื้อก็พุ่งไปที่ภูเขาพร้อมกับนำนักรบเสื้อคลุมทองรมดำไปด้วย

สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือพวกเขาปล่อยให้เฉินผิงบรรลุฌานระดับต่อไปอีกไม่ได้ ถ้าเขาไปไกลกว่าขุนพลยุทธ์และบรรลุถึงขั้นปราชญ์ยุทธ์ การจับตัวเขาแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

ไม่นานนัก หนิงจื้อและคนของเขาก็มาถึงที่หมาย อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นเฉินผิงหลับตาแน่นและร่างกายของเขาเปล่งแสงสีแดง หนิงจื้อก็เริ่มตื่นตระหนก

แค่การเดินทางตามหาที่อยู่ของเฉินผิงเพียงลำพัง ก็เปลืองแรงหนิงจื้อและนักรบคนอื่นๆ ไปมากแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาต้องต่อต้านกับรัศมีที่แข็งแกร่งอย่างท่วมท้นทุกย่างก้าว

“ตามที่คาดไว้สำหรับร่างแท้ของมังกรทอง! แม้จะกินยาศักดิ์สิทธิ์เข้าไปโดยตรง แต่เขายังสามารถระงับการระเบิดของพลังงานและควบคุมการเพิ่มระดับได้ทีละนิด ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาไม่ได้มอบหมายให้ใครมาปกป้องเขาในระหว่างกระบวนการที่สำคัญนี้ ฮา! ถ้าอย่างนั้น จะมาโทษกันไม่ได้นะ...” ฑูตมารพูดด้วยท่าทางเย้ยหยัน