หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1945
เขาไม่ได้ตามไปเมื่อเห็นหนิงจื้อและคนของเขากำลังหลบหนี เขามุ่งความสนใจไปที่หูหม่าซือและคนอื่นๆ
ใบหน้าของเฉินผิงสงบนิ่ง ก่อนที่เขาจะตามทันหูหม่าซือและคนอื่นๆ พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงพลังที่รุนแรงที่มาจากตัวเฉินผิง
เฉินผิงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะระงับไอพลังของเขา เขารู้ว่าจะไปกดดันหูหม่าซือและคนอื่นๆ
"คุณหูหม่าซือ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
เมื่อเฉินผิงเห็นสภาพของหูหม่าซือ เขาก็แตะไปที่ไหล่ของอีกฝ่าย คลื่นพลังวิญญาณพุ่งตรงเข้าสู่ร่างกายของ หูหม่าซือ
หูหม่าซือรู้สึกถึงความอบอุ่น และในทันใด เขาก็รู้สึกดีขึ้นมาก!
เฉินผิงรักษาอาการบาดเจ็บของเจียงเหวยและเจิ้งไคด้วย ตอนนี้ทั้งสองคนหายดีแล้ว
"คุณเฉินผิง คุณบรรลุไปอีกขั้นแล้วหรือยัง? ตอนนี้คุณเป็นขุนพลยุทธ์แล้วใช่ไหม?” เจิ้งอันกั๋วพูดด้วยความอิจฉาขณะที่เขามองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ
เฉินผิงกำหมัดแน่นเล็กน้อย พลังในตัวเขาก็พลุ่งพล่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...