หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1961

ชายวัยกลางคนหน้าซีด แต่เขารู้ว่าเขาไม่มีอํานาจต่อต้านฝ่ายของหงเทียนชิ่วได้ คนอื่นต่างมีแผนการของตัวเองและไม่มีใครอยากทุ่มพลังจนสุดตัวแม้แต่น้อย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจท้าทายพลังของกลุ่มหงเทียนชิ่วได้

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคํา หงเทียนชิ่วก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจในขณะที่มองเฉินผิงอย่างสบายใจ

เฉินผิงเพิ่งทําลายวงแหวนอาคมไป ฉันสัญญาว่าจะให้เขาเข้ามาในซากปรักหักพังโบราณกับเรา แต่ในเมื่อเขาปฏิเสธข้อเสนอของฉัน ฉันจะปิดกั้นเขาไว้ข้างนอกให้สำนึกซะบ้าง!

“คุณเฉิน เราจะทําอย่างไรดี?” เจียงเหวยถามอย่างใจจดใจจ่อ

หงเทียนชิ่วยืนเฝ้าอยู่ที่ทางเข้าทําให้พวกเขาเข้าไปไม่ได้

“รอ” คําตอบสั้นๆ ของเฉินผิง

เฉินผิงหมุนตัวไปรอบ ๆ เพื่อหาหนิงจื้อและพรรคพวกของเขา แม้ว่าพวกเขาจะถอดเสื้อคลุมสีดําออกไปและพยายามจะกลมกลืนกับมวลชน แต่เฉินผิงก็ยังสามารถมองออกได้อย่างง่ายดาย

เฉินผิงเห็นหลิงฉางที่พยายามอำพรางตัวเองยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง

เฉินผิงยังสามารถบอกได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มีความสามารถมากที่สุดในบรรดาทุกคน ดูเหมือนว่าพวกเขาจะคอยอย่างใจเย็น เห็นดังนั้น เฉินผิงจึงเลือกที่จะทําแบบเดียวกัน

มาดูกันว่าใครจะเป็นคนหมดความอดทนก่อน!

หนิงจื้อถามฑูตมารอย่างเร่งเร้า “ท่านครับ เราควรทําอย่างไรดี? หงเทียนชิ่วกําลังปิดกั้นทางเข้าและถ้าเขายังทําแบบนั้นต่อไป แผนที่เราจะจัดการพวกมันทั้งหมดในคราวเดียวก็พังหมด”

วิญญาณในร่างกายของเขาตอบว่า “ให้คนของคุณโจมตีเขา เราจะไม่ยอมให้พวกเขาควบคุมพื้นที่ได้เพราะอาจจะเป็นอันตรายต่อแผนของเรา”

แผนการของพวกเขาคือปล่อยให้ทุกตระกูลวางแผนกลยุทธ์ของตนเองและมีส่วนร่วมในการแข่งขันที่รุนแรงเพื่อให้เข้าไปด้านในได้ และสุดท้ายพวกเขาตั้งใจจะกําจัดคนที่รอดชีวิตจากการต่อสู้

ด้วยวิธีนี้ สำนักใจทมิฬจะได้พิชิตเกาะเผิงไหลเสียที

ตอนนี้ หงเทียนชิ่วกําลังพยายามที่จะควบคุมสถานการณ์ให้อยู่ในเงื้อมมือของตนเองและสร้างพันธมิตรกับตระกูลอื่น ๆ เพื่อที่จะได้กำจัดเขาได้ยาก

เมื่อได้ยินดังนั้น หนิงจื้อจึงนํานักรบเสื้อคลุมทองรมดำทั้งสี่คนไปด้านหน้า

เขาจงใจคลุมใบหน้าของเขาด้วยผ้าพันคอสีดําดังนั้นจึงไม่มีใครจําได้ว่าเขามาจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งจิงตู

หงเทียนชิ่วโบกมือเตรียมนําคนของเขาเข้าไปในซากปรักหักพังโบราณหลังจากเห็นว่าไม่มีใครเข้ามาขวางทางพวกเขาแล้ว