เกิดความเงียบงันขึ้นหลังซย่ามัวจากไป
ทุกคนเพิ่งได้เห็นพลังที่พวกเขาไม่เคยพบเจอมาก่อน
จะเป็นขุนพลยุทธ์หรือปราชญ์ยุทธ์ก็ต่ำต้อยพอๆ กับมดปลวก เมื่อเผชิญกับพลังอันเป็นที่สุด
"คุณเฉิน..."
ในขณะนั้น เจียงเหวยก้าวไปข้างหน้าเพื่อจะถามเฉินผิงว่าพวกเขาควรทำยังไงต่อไป
แท่นบูชาถูกทำลาย และการฟื้นฟูพลังวิญญาณก็หยุดลงแล้ว พวกเขาไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่าจุดฟื้นฟูพลังวิญญาณที่ตามมาหลังจากนี้จะปรากฏขึ้นเมื่อใด
"ไปกันเถอะ"
ตอนนี้การฟื้นฟูพลังวิญญาณหยุดลงแล้ว เฉินผิงจึงไม่เห็นเหตุผลที่จะอยู่บนเกาะเผิงไหลอีกต่อไป
เฉินผิงกับคนของเขากำลังจะออกไป หงเชียนจิ่วและคนอื่น ๆ จ้องมองที่เฉินผิงด้วยความสับสน ไม่มีใครพูดหรือพยายามหยุดพวกเขา โดยเฉพาะจู้ห่าวซึ่งตอนนี้ได้แต่มองเฉินผิงด้วยความกลัว ความเย่อหยิ่งก่อนหน้านี้ของเขาหายไปแล้ว
หลิวฉางจ้องไปที่เฉินผิง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและจิตวิญญาณต่อสู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...