หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1991

เมื่อเห็นว่าโจวเจี๋ยพูดถึงขนาดนี้ เฉินผิงก็ได้แต่พยักหน้ายอมรับ “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น เราจะออกเดินทางในอีกสองวัน”

เขาไม่ได้อยู่ต่อนานนักเพราะตอนนั้นมันดึกแล้ว เขาลุกขึ้นแล้วเดินออกไป แต่ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวพ้นห้องของหูหม่าซือ เขาก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของโจวเจี๋ยอีกครั้ง

ริมฝีปากของเขาเผยรอยยิ้มจางๆ ฝีมือต่อสู้ของหูหม่าซืออยู่ในระดับปานกลางก็จริง แต่ฝีมือบนเตียงนั้นไม่มีใครเทียบได้!

วันต่อมา เขาก็รวบรวมสมุนไพรที่สำนักมังกรและซูฉางเซิงส่งมาให้

แม้สมุนไพรกองหนึ่งจะเป็นวัตถุดิบบำเพ็ญเพียรที่มากโขสำหรับคนอื่นๆ แต่เขาก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเพียงพอหรือไม่ที่จะช่วยให้เขาขึ้นไปสู่ขั้นขุนพลยุทธ์ระดับเก้า

ต่อจากนั้น เขาก็หยิบเตาหลอมเสินหนงออกมา

"จงตื่น!"

เฉินผิงสะบัดมือ เปลวเพลิงสีทองพวยพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขา ต่อจากนั้นก็ดูเหมือนว่าเตาหลอมเสินหนงจะดูดเปลวไฟเข้าไปแล้วก็ไหลเข้าไปในเตาทันที

ในขณะเดียวกัน กองพืชวิญญาณก็ค่อยๆ ลอยเข้าไปในเตาหลอมเสินหนงทีละต้น

เปรี๊ยะ!

เสียงปริแตกดังมาจากภายในเตาหลอมเสินหนง ในพริบตานั้น สมุนไพรก็ถูกเพลิงวิญญาณกลืนกินและหลอมเหลวจนกลายเป็นน้ำยา ก่อนที่จะแข็งตัวเป็นยาเม็ด