หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1998
อาสึกะตกตะลึงทันทีเมื่อได้เห็นสภาพศพ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้เลยว่าคนเหล่านี้ได้ตายไปแล้ว
ในขณะเดียวกัน ฟุมิโอะก็ค่อยๆ จับตามองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของน้องชายของตน
“นายรู้หรือยังว่าพวกเขาเป็นใคร ฟุมิโอะ? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีใครกล้ามาโจมตียูมิโกะ นี่มันอุกอาจมาก!” อาสึกะยังคงแสดงต่อไป โดยแสร้งทำเป็นว่าเขารู้สึกโกรธมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ตัวตนของพวกเขาถูกลบไปจนหมด ฉันไม่พบอะไรเกี่ยวกับพวกเขาเลย ไม่ว่าใครจะอยู่เบื้องหลังก็ตาม ฉันจะกำจัดพวกมันให้หมด” ฟุมิโอะโต้เถียงด้วยน้ำเสียงเย็นชา
อาสึกะหลบสายตาจากพี่ชายและเอาแต่ก้มหน้าอยู่ตลอด “ใช่ เราต้องกำจัดพวกมัน ฉันดีใจที่ยูมิโกะปลอดภัย เอาเถอะ ตอนนี้ฉันต้องไปก่อนแล้ว”
เมื่อพูดจบประโยค เขาก็หันหลังกลับและเดินลากลูกชายออกไป
เมื่อเขาออกมาจากบ้านของฟุมิโอะ อาสึกะก็หันไปมองลูกชายของเขาและตะโกนว่า “ไอ้สารเลว! แกจ้างใครมาทำงานนี้? ช่างเป็นสวะไร้ค่าจริง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...