“ตระกูลเกิ่งเป็นแบบนั้นจริงๆ หรือ” คิ้วของเฉินผิงขมวดเข้าหากันแน่น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเกิ่งซานซานจะเป็นคนแบบนี้
ตอนที่เขาถูกจับกุม เกิ่งซานซานร้องห่มร้องไห้บอกว่าจะรอเขาออกมา แล้วก็จะแต่งงานกัน!
แล้วทำไมถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้ไปได้ เฉินผิงตัดสินใจจะไปหาเกิ่งซานซานเพื่อถามให้รู้เรื่อง
แต่ในขณะนั้นเอง ประตูบ้านก็ถูกกระแทกอย่างแรง แรงมากจนประตูแทบจะพัง
สีหน้าของถังหงอิงซีดขาวทันทีเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เห็นได้ชัดว่าเธอกลัวมาก!
“แม่ ใครน่ะ”
เมื่อเห็นท่าทางของถังหงอิง คิ้วของเฉินผิงขมวดขึ้น
“ลูกไม่ต้องสนใจหรอก รีบเข้าไปในห้องเถอะ อย่าออกมาเด็ดขาด!”
ถังหงอิงดันเฉินผิงเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ไปเปิดประตูด้วยความตื่นตระหนก!
ทันทีที่ประตูเปิดออก ชายหัวล้านคนหนึ่งเดินนำชายสี่ห้าคนที่มีใบหน้าดุร้ายและรอยสักเต็มตัวเข้ามาในบ้าน
“เตรียมเงินเรียบร้อยหรือยัง”
ชายหัวล้านเหลือบมองถังหงอิงและถามขึ้น
“เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วจ้ะพี่โล้น เตรียมเรียบร้อยแล้ว...”
ถังหงอิงพยักหน้าหงึกๆ พลางเอื้อมมือคลำหาถุงผ้าที่อยู่มุมห้อง!
ขณะนั้น เพื่อนบ้านหลายคนได้ออกมามุงดู แต่เมื่อเห็นกลุ่มชายหัวล้าน พวกเขาต่างยืนหลบอยู่ที่ไกลๆ
“คนเหล่านี้มาเอาเงินทุกเดือนเลย จะบีบกันให้ตายหรือไง!”
“จริงด้วย ไม่เกรงกลัวกฎหมายบ้างเลย!”
“ชู่ว์ เบาๆ หน่อยสิ คนพวกนี้เป็นคนที่ตระกูลเซียวส่งมาเก็บเงินอยู่เป็นประจำนะ”
เพื่อนบ้านหลายคนที่ยืนหลบอยู่ต่างวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างออกรสออกชาติ แต่กลับไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งสักคน!
เวลานี้ ชายหัวล้านคว้าถุงผ้าจากมือของถังหงอิงมาเปิดออกดู
“นี่มันอะไรกัน” ชายหัวล้านขมวดคิ้วพลางคว่ำถุงผ้า ธนบัตรเก่าๆ จำนวนหนึ่งตกลงมาบนพื้น มีทั้งแบงก์ร้อย แบงก์ห้าสิบ รวมถึงแบงก์หนึ่งหรือสองหยวน มีแม้กระทั่งเศษเหรียญสตางค์อีกจำนวนมาก!
“เศษขยะพวกนี้จะมีถึงหนึ่งหมื่นหรือไง”
ชายหัวล้านถามถังหงอิงเสียงดัง
“มีหนึ่งหมื่นพอดีนะพี่โล้น พวกเรานับแล้ว ถ้าไม่เชื่อคุณลองนับดูก็ได้นะ”
ถังหงอิงฉีกยิ้ม เธอพยักหน้าและโค้งตัว
“เพ้อเจ้อ!” ชายหัวล้านเตะเข้าที่ท้องของถังหงอิงจนถังหงอิงจนล้มลงไปที่พื้น “ให้นับเหรอ ข้าไม่มีเวลาหรอก รีบไปเปลี่ยนเป็นแบงก์ร้อยมาเดี๋ยวนี้”
“แม่!” เฉินผิงวิ่งออกมาจากห้อง รีบเข้าไปประคองถังหงอิงให้ลุกขึ้น!
เขากวาดสายตาเย็นชาไปที่คนเหล่านั้น ดวงตาฉายแววแห่งความเย็นเยียบออกมา
กลุ่มชายหัวล้านตะลึงไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเฉินผิงทำให้ทุกคนสั่นเทา
“เฉินผิง ใครให้ลูกออกมา รีบกลับเข้าไปในห้อง ไม่ต้องยุ่ง!”
ถังหงอิงพยายามผลักให้เฉินผิงเข้าไปในห้อง!
“แม่ ในเมื่อผมออกมาแล้ว เรื่องนี้ให้ผมจัดการเถอะครับ แม่นั่งลงก่อน!”
เฉินผิงประคองถังหงอิงนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วหันมามองชายหัวล้านด้วยสายตาเย็นเฉียบ
ชายหัวล้านเหลือบมองที่เฉินผิง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน “นี่มันไอ้หนุ่มที่เอาก้อนอิฐฟาดคุณชายเซียวแล้วก็ติดคุกสามปีใช่ไหมนั่น ไม่คิดว่าจะออกมาแล้ว”
“ออกมาได้เหมาะเจาะจริงๆ วันนี้เป็นวันมงคลสมรสของแฟนแกกับคุณชายเซียวเลยนะ แฟนเก่าอย่างแกจะไม่ไปร่วมงานด้วยหรอกหรือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...