หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2013

อีกทางด้านหนึ่ง เฉินผิงและฟุมิโอะยังคงไล่ล่าอย่างไม่ลดละ

แต่ทันทีที่รู้ว่าพ่อลูกคู่นั้นกำลังมุ่งหน้าไปที่ใด ดวงตาของฟุมิโอะก็ฉายแววตื่นตระหนก

“คุ-คุณเฉิน เราควรรอคุณเหล่าฟ่านก่อนดีมั้ย? คฤหาสน์บรรพบุรุษของครอบครัวเราอยู่ข้างหน้านี้ ซึ่งเป็นบ้านที่มาซาโตะอาศัยอยู่ นั่นหมายความว่าชิสิมะก็อยู่ที่นั่นด้วย ฉันเกรงว่า...” เสียงของฟุมิโอะขาดหายไป

ฉันเกรงว่าเราสองคนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชิสิมะ! แม้ว่าคุณเฉินจะเพิ่งผ่านพ้นอัสนีสวรรค์มาวันนี้ แต่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าความสามารถของเขามีขอบเขตแค่ไหน นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวล! ถ้าเราแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้ ครอบครัวของฉันทั้งหมดจะต้องถึงคราวพินาศเป็นแน่

“คุณจะกลับไปก็ได้นะครับถ้าคุณกลัว ผมจะแจ้งให้คุณทราบเมื่อผมฆ่าพวกมันหมดแล้ว...” เฉินผิงตอบขณะเดินไปยังภูเขาฟูจิโอะโดยไม่หวาดหวั่น

เมื่อเห็นเช่นนั้น ฟุมิโอะจึงไม่มีทางเลือกใดนอกจากบังคับตัวเองเดินตามหลังไป

ไม่นาน เฉินผิงก็มาถึงกระท่อมไม้ที่เชิงเขาฟูจิโอะ เขาได้เจอกับซามูไรหลายร้อยคนมารวมตัวกันอยู่ข้างนอกพร้อมกับมาซาโตะและคนอื่นๆ

“ฟุมิโอะ แกคือความอัปยศของตระกูลวาตานาเบะอย่างที่สุด! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกจะสมรู้ร่วมคิดกับชาวต้าซย่าเพื่อฆ่าน้องชายชายของตัวเอง! แกสมควรตาย...” มาซาโตะจ้องมองฟุมิโอะและเฉินผิงอย่างเดือดดาล

แม้ว่าเขาจะมีอายุมาก แต่เสียงของเขายังคงทรงพลังและดังกังวาน

น่าเสียดายที่ฟุมิโอะไม่กล้าพูดอะไรสักคำ เขาไม่รู้ว่าจะปฏิเสธมาซาโตะไปอย่างไรดี อ๊าก! หากพวกเขาไม่บังคับให้ฉันส่งยูมิโกะไปที่ศาลเจ้าล่ะก็ ฉันคงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพเช่นนี้!

หลังจากเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของมาซาโตะ ซามูไรหลายร้อยคนก็เข้ารุมล้อมฟุมิโอะและเฉินผิงไว้

แม้ว่าพวกเขาจะทำงานให้กับตระกูลวาตานาเบะ แต่ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะยอมเชื่อฟังคำสั่งของฟุมิโอะ อีกทั้งซามูไรเหล่านี้ยังเป็นคนของตระกูลสาขา ดังนั้นทำไมพวกเขาจะต้องเชื่อฟังฟุมิโอะด้วยล่ะ?

“ฟุมิโอะ คุณสร้างความอับอายให้กับตระกูลวาตานาเบะ! หากเราไม่ฆ่าคุณในวันนี้ เราคงมีแต่ทำให้บรรพบุรุษของเราต้องผิดหวัง!”

“แกนี่มันชั่วจริงๆ ฟุมิโอะ! แกนี่มันเลวยิ่งกว่าสัตว์...”

อาสึกะมีความสุขมากที่เห็นเหล่าสมาชิกจากตระกูลสาขาวาตานาเบะด่าทอฟุมิโอะ

“ไม่ต้องไปเสวนากับเขาอีกแล้ว” มาซาโตะพูดอย่างเย็นชา “ฆ่ามันทั้งคู่เดี๋ยวนี้...”

ซามูไรที่วิ่งตามหลังสหายที่ล้มลงของพวกเขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้ทัน พวกเขาสะดุดกับชิ้นส่วนของร่างกายที่ถูกตัดขาด ทั่วทั้งบริเวณถูกปกคลุมไปด้วยเลือดและอวัยวะภายในที่ทะลักออกาอย่างน่าสยดสยอง

เหล่าซามูไรที่รอดชีวิตได้ต้องหยุดอยู่กับที่เมื่อได้เห็นภาพอันน่าสะพรึงกลัวที่อยู่เบื้องหน้า พวกเขาต่างตกตะลึงและพูดไม่ออก

มาซาโตะและสมาชิกของตระกูลสาขาคนอื่นๆ ของวาตานาเบะก็มองดูด้วยความไม่เชื่ออย่างที่สุดเช่นกัน

แม้แต่ฟุมิโอะเองก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเฉินผิงอย่างว่างเปล่าพร้อมกับอ้าปากค้าง

“การเปลี่ยนพลังวิญญาณให้เป็นดาบนั้นไม่น่าสนใจเท่าไหร่นัก... มันไม่อาจทรงพลังเทียบเท่ากับกระบี่พิฆาตมังกรหรอกนะ” เฉินผิงกล่าว

เมื่อเป็นเช่นนั้น กระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้นในมือขวาของเขาทันที มันส่องแสงสีเขียวสดใสออกมา

แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวจากดาบทำให้เหล่าซามูไรผู้หวาดกลัวถึงกับล้มลงกับพื้นทีละคน บางคนถึงกับบังคับตัวเองให้คุกเข่าข้างหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้ล้มลงจนหน้าเปื้อนเลือด