หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2012

ฟุมิโอะแทบจะไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน เขาคำราม “วางดาบของพวกแกซะ ฉันยังคงเป็นผู้นำของตระกูลวาตานาเบะ และจงถอยออกไปเดี๋ยวนี้”

คำสั่งอันเด็ดขาดของเขาทำให้ทหารยามต่างหยุดชะงักทันที

เพราะยังไงแล้วพวกเขาก็คอยให้การรับใช้ตระกูลวาตานาเบะ พวกเขาไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของผู้นำตระกูลอันทรงพลัง

"ฆ่ามัน! ฉันสั่งให้พวกแกฆ่ามัน!" อาสึกะตะโกนใส่ทหารยามที่ยังคงตัวแข็งด้วยความหวาดกลัวแม้เขาจะออกคำสั่งเสียงดัง

เป็นที่รู้กันดีว่าชาวต่าวกั๋วถือปฏิบัติเรื่องการให้ความเคารพต่อระบบลำดับชั้นแบบดั้งเดิมอย่างเคร่งครัด ในเมื่อฟุมิโอะยังคงเป็นผู้นำตระกูลวาตานาเบะ เหล่าทหารยามก็ไม่อาจฝืนคำสั่งโดยตรงของเขาได้

เมื่อเห็นดังนั้น อาสึกะจึงสบถออกมาด้วยความโกรธสุดขีด แต่การประท้วงที่โกรธเกรี้ยวของเขาก็ไร้ผล

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็จ้องมองที่อาสึกะด้วยสายตาที่เย็นยะเยือกพร้อมกับเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ “วันนี้เป็นวันตายของคุณแล้วล่ะ อาสึกะ”

อาสึกะรีบดึงฮารุโตะออกมาและถอยร่นไป จนในที่สุดพวกเขาก็มาซ่อนตัวอยู่ในห้องของเขา

ตู้ม!

ทันใดนั้น เสียงระเบิดก็ดังขึ้นต่อหน้าเฉินผิง ควันสีขาวที่พวยพุ่งปกคลุมไปทั่ว