ฟุมิโอะแทบจะไม่มีท่าทีสะทกสะท้าน เขาคำราม “วางดาบของพวกแกซะ ฉันยังคงเป็นผู้นำของตระกูลวาตานาเบะ และจงถอยออกไปเดี๋ยวนี้”
คำสั่งอันเด็ดขาดของเขาทำให้ทหารยามต่างหยุดชะงักทันที
เพราะยังไงแล้วพวกเขาก็คอยให้การรับใช้ตระกูลวาตานาเบะ พวกเขาไม่กล้าฝ่าฝืนคำสั่งของผู้นำตระกูลอันทรงพลัง
"ฆ่ามัน! ฉันสั่งให้พวกแกฆ่ามัน!" อาสึกะตะโกนใส่ทหารยามที่ยังคงตัวแข็งด้วยความหวาดกลัวแม้เขาจะออกคำสั่งเสียงดัง
เป็นที่รู้กันดีว่าชาวต่าวกั๋วถือปฏิบัติเรื่องการให้ความเคารพต่อระบบลำดับชั้นแบบดั้งเดิมอย่างเคร่งครัด ในเมื่อฟุมิโอะยังคงเป็นผู้นำตระกูลวาตานาเบะ เหล่าทหารยามก็ไม่อาจฝืนคำสั่งโดยตรงของเขาได้
เมื่อเห็นดังนั้น อาสึกะจึงสบถออกมาด้วยความโกรธสุดขีด แต่การประท้วงที่โกรธเกรี้ยวของเขาก็ไร้ผล
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็จ้องมองที่อาสึกะด้วยสายตาที่เย็นยะเยือกพร้อมกับเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ “วันนี้เป็นวันตายของคุณแล้วล่ะ อาสึกะ”
อาสึกะรีบดึงฮารุโตะออกมาและถอยร่นไป จนในที่สุดพวกเขาก็มาซ่อนตัวอยู่ในห้องของเขา
ตู้ม!
ทันใดนั้น เสียงระเบิดก็ดังขึ้นต่อหน้าเฉินผิง ควันสีขาวที่พวยพุ่งปกคลุมไปทั่ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...