หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2024
“ชักอาวุธของแกออกมาซะ” มากิเอ่ยขึ้นระหว่างที่เจตจำนงสังหารโอบล้อมเขาเอาไว้
“ฉันไม่จำเป็นต้องใช้กระบี่หรอก เพราะถ้าหากฉันทำแบบนั้น แกก็คงจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว” เฉินผิงเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง
“โอหัง!” มากิตะคอกใส่ “ฉันไม่เคยต่อสู้กับคนที่ไม่มีอาวุธอยู่ในมือ ชักอาวุธของแกออกมาซะ วันนี้ฉันจะให้แกได้ลิ้มรสเพลงดาบที่แท้จริงของต่าวกั๋ว”
เฉินผิงหันไปทางหูหม่าซือ “หูหม่าซือ ผมขอฝากสาวน้อยกับลูกน้องของเธอให้คุณดูแลก็แล้วกัน”
หูหม่าซือเหลือบมองมิเอโกะพลางแสยะยิ้มแล้วรับรองว่า “ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดีเลยเชียวล่ะ”
เมื่อเห็นสีหน้าบ้ากามของเขา มิเอโกะก็โมโหเสียจนหน้าตาแดงก่ำ
เฉินผิงเดินไปยังต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆ แล้วหักกิ่งไม้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...