หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2025

ฟุมิโอะไร้ซึ่งความกลัว เพราะเขาเชื่อว่ามิเอโกะไม่สามารถทำอะไรเขากับหูหม่าซือและเหล่าฟ่านที่รายล้อมอยู่ได้

หลังจากมิเอโกะกับเหล่านินจาของเธอรีบพุ่งตัวไปทางเขา พวกเขาก็ค่อยๆ ล่องหนก่อนจะหายวับไป

ฟุมิโอะขมวดคิ้ว พวกมันใช้วิชานินจา!

“แกถึงกับคิดจะใช้ลูกไม้ตื้นๆ พรรค์นั้น!” หูหม่าซือเยาะเย้ยก่อนที่เขาจะหยิบยันต์ออกมาหลายแผ่นแล้วพ่นแก่นโลหิตลงไป

“สลาย!” เขาขว้างยันต์ขึ้นกลางอากาศเปลี่ยนท้องฟ้าเหนือคฤหาสน์ให้กลายเป็นสีแดง

ทันใดนั้นก็มองเห็นมิเอโกะกับเหล่านินจาของเธอได้อีกครั้ง

“ฆ่าพวกมันซะ!” ฟุมิโอะร้องตะโกนเพื่อเร่งให้ผู้คุ้มกันโจมตีใส่ศัตรูของตนเอง

ลานสนามเต็มไปด้วยเสียงรบราฆ่าฟันดังอึกทึก

แต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้บริเวณที่เฉินผิงกับมากิยึดครองอยู่

เฉินผิงโยนกิ่งไม้หักๆ ทิ้งไปแล้วพูดว่า “เชิญลงมือใส่ฉันได้ตามสบายเลย แกยังมีโอกาสอีกครั้งเชียวนะ”

มากิไม่ได้ขอให้เฉินผิงใช้อาวุธเหมือนครราวก่อน เพราะเขารู้ว่าไม่อาจรับรองชัยชนะของตนเองในสถานการณ์เช่นนั้นได้

“ไปลงนรกเสียเถอะ!” มากิแผดเสียงพลางเหวี่ยงดาบคาตานะใส่เฉินผิง ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเฉินผิงจะเอาตัวเองมาสกัดการโจมตีของฉันได้!

เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ฉากนั้น ยูมิโกะก็กรีดร้องขึ้นมาว่า “นายท่าน ระวัง!”

เฉินผิงยังคงสงบนิ่ง แต่ก็สามารถมองเห็นแสงสีแดงกระพริบวูบวาบจากมือขวาของเขาได้

ก่อนที่ดาบคาตานะจะฟันโดนตัว เขาก็คว้าดาบเอาไว้

ขณะที่เขามองเฉินผิงอย่างยากจะเชื่อได้ลงและหวาดกลัว เขาก็พยายามที่จะพูดแต่กลับพูดไม่ออกสักคำ

ประกายแสงในดวงตาของเขาค่อยๆ เลือนหายไป ก่อนที่เขาจะทรุดลงกับพื้น

ยูมิโกะรู้สึกตกใจกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนเธอพูดอะไรไม่ออก

มากิมักจะเป็นตัวตนที่ไร้เทียมทานในใจของพวกเธอเสมอมา เพราะเขาเป็นหนึ่งในยอดฝีมือที่หายากของต่าวกั๋วมาตั้งแต่พวกเธอยังเด็ก

เมื่อก่อนเธอรู้สึกชื่นชมในตัวเขา ด้วยหวังว่าสักวันหนึ่งจะกลายเป็นนักดาบอย่างเขา

ทว่าตอนนั้นเอง เฉินผิงก็สังหารไอดอลของเธอลงอย่างง่ายดายราวกับเหยียบมดตัวหนึ่ง

ยามที่เธอคุกเข่าลงตรงหน้าเขาพลางกล่าวว่า “นายท่าน!” ความนับถือที่เธอมีต่อเฉินผิงพุ่งสูงทะยานฟ้า