หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2027
“แน่นอนอยู่แล้ว นายท่าน คุณอยากให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น” มิเอโกะมองหูหม่าซือด้วยเสน่หา เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไอ้โรคจิตคนหนึ่ง นึกถึงตอนที่มันมองมาที่ฉันยามที่พวกเราต่อสู้กันเมื่อก่อนหน้านี้ อันที่จริงแล้ว ฉันมั่นใจว่ามันจงใจซัดมาที่หน้าอกของฉัน! นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันเดิมพันกับมันและหวังว่ามันจะตอบรับคำขอของฉัน ย่อมต้องได้ผลแน่ๆ ในเมื่อมันกำลังจ้องมองมาที่ฉันอย่างหื่นกระหายเสียขนาดนั้น
“ดี ผมชอบผู้หญิงว่าง่ายๆ” หูหม่าซือยิ้มกว้างแล้วสัมผัสใบหน้าของมิเอโกะ
มิเอโกะทำทีเป็นเขินอายราวกับว่าเธอเป็นหญิงสาวพรหมจรรย์
เมื่อเห็นเช่นนั้น ยูมิโกะก็แทบจะอาเจียนออกมาอยู่แล้ว
ทุกคนในต่าวกั๋วต่างรู้ว่ามิเอโกะเป็นนังแพศยา แต่ยามนั้นเธอกลับแสร้งทำทีเป็นหญิงสาวไร้เดียงสา
หูหม่าซือจึงแกล้งถามว่า “ในเมื่อคุณเชื่อฟังเสียขนาดนั้น ถ้าหากผมสั่งให้คุณตายเสียเดี๋ยวนี้เลยล่ะ?”
มิเอโกะตื่นตะลึง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้อะไร เขาก็ชักมือออกจากแก้มของเธอแล้วตบศีรษะของเธอจนแหลกเละราวกับแตงโม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...