สีหน้าของคาวาซากิเริ่มมืดมนลงอย่างน่ากลัว เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะสามารถเอาชนะการประลองได้อย่างง่ายดาย แต่กระนั้นกลับจบลงด้วยความพ่ายแพ้
แคร็ก!
เขากางฝ่ามือพลางชักดาบคาตานะออกมาแล้วเริ่มใช้อาวุธ
เมื่อชักดาบคาตานะออกมาแล้ว หินหนืดอีกสายก็พุ่งออกมา คราวนี้มันไม่เพียงแค่พุ่งออกมาเท่านั้น แต่ยังไหลเข้ามาจากทั่วทุกทิศทางอีกต่างหาก
ไม่นานหินหนืดก็มาถึงเท้าของคาวาซากิ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงไม่ขยับเขยื้อน
แม้แต่ตอนที่มันหุ้มห่อเท้าอยู่นั้น เขาก็ยังไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว
เมฆหมอกสีขาวเริ่มลอยออกมาจากหินหนืด ระหว่างนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ
เขารีบดูดความร้อนภายในหินหนืดเอาไว้ในปริมาณมหาศาลแล้วเปลี่ยนมันให้เป็นพลังงานทั้งหมด
หินหนืดก็ไหลมาที่เท้าของเฉินผิงเช่นกัน แต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจเลย ราวกับว่าเขาไม่ใช่คนที่กำลังยืนอยู่ท่ามกลางความร้อนที่กำลังแผดเผา
ขณะที่คาวาซากิถือดาบคาตานะอยู่ในมือกุมดาบคาตานะอยู่ในมือ จู่ๆ รัศมีพลังของเขาก็เปลี่ยนไป ความมั่นใจของเขาพุ่งสูงทะยานฟ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...