ความร้อนจากหินหนืดยังคงรวมตัวอยู่บนร่างของคาวาซากิ
พลังลมปราณที่เขาสูญเสียไปได้รับการเติมเต็มขึ้นมาทันที
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ พลังของคาวาซากิสามารถคงอยู่ในระดับสุดยอดได้เป็นเวลานาน
นั่นคือสมบัติล้ำค่าของคาวาซากิ ดังนั้นเขาจึงมั่นใจในความสามารถของตนเอง
“ฉันอยากจะรู้นักว่าร่างเงาของแกจะทนไปได้นานสักแค่ไหนกัน...”
ด้วยเหตุนั้นคาวาซากิจึงเหวี่ยงดาบคาตานะของตนเองใส่เฉินผิงอีกครั้ง
ในทางกลับกัน เฉินผิงก็เรียกร่างเงาทั้งหมดกลับมา อย่างไรเสียขืนยังมีร่างเงาอยู่เยอะๆ พลังงวิญญาณของเขาก็จะหมดเร็วขึ้น
คาวาซากิสามารถเรียกพลังมาจากหินหนืดได้ แต่เฉินผิงไม่สามารถทำเช่นนั้น เขาเองก็ไม่สามารถเปลี่ยนความร้อนให้เป็นพลังวิญญาณได้
คาวาซากิยังคงกวัดแกว่งดาบคาตานะของเขา กระบี่เคลื่อนไหวว่องไวมากเสียจนไม่ว่าใครก็มองเห็นแค่เงาพร่ามัวเท่านั้น
เฉินผิงเองก็เหวี่ยงกระบี่ของตนเองใส่คาวาซากิเช่นกัน
เคล้ง!
เมื่อกระบี่ของพวกเขาปะทะกันก็เกิดประกายไฟปลิวว่อน และเสียงดังกราวก้องกระจายไปทั่วทั้งอาณาบริเวณ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...