มันคือสิ่งปลูกสร้างที่สูงที่สุดในซีจิงและเป็นสิ่งปลูกสร้างที่ฟุ้งเฟ้อมากที่สุดเพราะมันคือบ้านของ ยููสะ ทาซึกุ ผู้นำวิญญาณและจักรพรรดิของต่าวกั๋ว
ในเวลานั้น เขายืนอยู่ตรงหน้าต่างของห้องโถงใหญ่พลางชื่นชมแสงจันทร์ที่สุกใส
สองสามวันที่ผ่านมานี้ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุทธจักรของต่าวกั๋วทำให้เขาปวดหัว
ทันใดนั้นยููสะก็สัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของใครบางคนที่กำลังยืนอยู่บนยอดหลังคาของวัง
เขาถอดแว่นออกและขยี้ตาด้วยความไม่อยากเชื่อ จากนั้นเขาก็สวมแว่นและหรี่ตามองให้ใกล้ๆ
แต่ทว่าเขามองไม่เห็นใครอยู่ตรงนั้นเลย
เขาถอนใจยาว ที่แห่งนี้ได้รับการคุ้มกันอย่างหนาแน่น ไม่มีใครจะไปยืนอยู่บนยอดหลังคาหรอก ฉันต้องตาฝาดแน่ๆ คงเป็นเพราะว่าฉันไม่ได้พักผ่อนในช่วงสองสามวันมานี้
ยููสะลูบกระจุกหนวดที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาและเตรียมตัวเข้านอนโดยตั้งใจที่จะพักผ่อน ฉันทำงานหนักมากเกินไปในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจนฉันตาฝาด เฮ้อ
เมื่อหันกลับไป เขาก็ตัวแข็งทื่อทันทีโดยไม่สามารถขยับได้
มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นพลางชิมไวน์แดงของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...