หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2055

ในขณะที่มันขยายตัวให้ใหญ่ เจ้ามังกรก็พุ่งตรงไปหาเขา

ทันใดนั้นยููสะก็ฉี่ราดออกมา “ก็ได้! ผมจะทำตามที่คุณบอก”

เฉินผิงโบกมือเป็นการตอบกลับและเจ้ามังกรก็ถอยไป

“ผมจะเขียนมันเดี๋ยวนี้และส่งใครสักคนไปประกาศมันในวันพรุ่งนี้” เขาสัญญาพลางตัวสั่นไปด้วยความกลัว

“งั้นก็ได้ ผมหวังว่าคุณจะไม่โกหกผมเพียงเพื่อจะเอาตัวรอดนะ คุณน่าจะรู้ว่าผลที่ตามมาคืออะไร”

เมื่อพูดเช่นนั้น รัศมีของเฉินผิงก็จางลงและเจ้ามังกรก็อันตรธานหายไป

พอดื่มไวน์จนหมดแก้วแล้ว เขาก็จ้องมองไปยังจันทร์เต็มดวงก่อนจะเหาะจากไป

ในขณะที่มองดูเงาของเฉินผิงจางหายไป ยููสะก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่องครักษ์ในวังของเขาไร้ประโยชน์และรีบร้อนไปออกประกาศิต

ไม่มีหนทางเพื่อรับมือกับเรื่องนี้ เป็นความผิดของผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นที่ด้อยกว่า แม้แต่คาวาซากิที่เป็นหัวหน้าของพวกเขาก็ยังถูกเฉินผิงจัดการ ไม่มีผู้ใดในยุทธจักรที่สามารถดวลกับไอ้หนุ่มอวดดีคนนั้นแบบตัวต่อตัวได้หรอก!

ในขณะสะสางงานในยามดึก เขาก็ร่างประกาศิตจนเสร็จและส่งผู้ประกาศออกไปประกาศประกาศิตในตอนรุ่งสาง

เฉินผิงตื่นสายในเช้าวันต่อมา ขณะที่ฟุมิโอะเข้ามาทักทายเขาอย่างตื่นเต้น

“มีข่าวดีครับนายท่าน! จักรพรรดิได้ออกประกาศิตเพื่อบังคับให้ยุทธจักรเคารพบูชาคุณ ผู้ฝึกยุทธ์หัวดื้อเหล่านั้นถูกบังคับให้ทำเช่นนั้นแล้ว!” ฟุมิโอะประกาศพลางโบกประกาศิตของจักรพรรดิที่อยู่ในมือของเขา

เฉินผิงเหลือบมองมันอย่างไร้อารมณ์เพราะเขารู้ผลลัพธ์มาตั้งแต่ต้นแล้ว

“ตอนนี้เรื่องต่างๆ ในต่าวกั๋วได้รับการคลี่คลายแล้ว ฟุมิโอะ ผมเชื่อว่าไม่มีใครกล้ามาแตะต้องตระกูลวาตานาเบะในเวลานี้หรอก ผมควรจะกลับไปได้แล้ว”

ถ้าพวกผู้หญิงที่บ้านได้ยินเรื่องนี้ล่ะก็ ฉันต้องเจอกับปัญหาใหญ่แน่ๆ

“กลับไปกับเราเถอะ เหล่าฟ่าน มีเหตุผลอะไรที่ต้องอยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ?” หูหม่าซืออ้อนวอนเหล่าฟ่าน

“ฉันไม่คิดว่าฉันจะกลับไปเพราะอยู่ที่นี่ฉันก็สบายดี แถมฉันไม่ต้องแสร้งทำเป็นฉลาดอีกต่อไป แม้ว่าความสามารถของฉันจะต่ำมาก แต่ยังไงยุทธจักรแห่งนี้ก็จะเคารพบูชาฉันอยู่ดี” เหล่าฟ่านกล่าวพลางหัวเราะคิกคัก “ในเมื่อคนที่พวกเขาเคารพบูชาคือเพื่อนของฉัน ฉันก็จะได้ใช้ชีวิตเพลิดเพลินอยู่ที่ต่าวกั๋ว”

“ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณในช่วงหลายวันที่ผ่านมานะครับ เหล่าฟ่าน”

เฉินผิงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะเหล่าฟ่านยกบัวหิมะของฟุมิโอะที่ได้จากภูเขาฟูจิโอะให้ เฉินผิงก็คงไม่ได้บรรลุไปถึงขั้นปราชญ์ยุทธ์

ยิ่งไปกว่านั้น ผลสืบเนื่องของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามมาคงไม่เกิดขึ้น และเฉินผิงก็คงไม่มีอำนาจในการควบคุมต่าวกั๋วได้เร็วขนาดนี้

เหล่าฟ่านยิ้มเจื่อนๆ “ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ในเมื่อตอนนี้คุณเป็นเทพของต่าวกั๋วแล้ว สถานะของผมจึงสูงขึ้นตามคุณไปด้วย”

ในไม่ช้าเฉินผิงและพวกพ้องก็ขึ้นเครื่องบินเพื่อกลับบ้าน เขาจ้องมองหมัดของเขาที่กำไว้ คราวนี้ฉันจะกำจัดสำนักใจทมิฬให้สิ้นซากทันทีที่ฉันกลับไป