หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2056

ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่ได้รับข่าวการกลับมาของเฉินผิง กู่หลิงเอ๋อร์ จี้หรูเสว่ และหญิงสาวคนอื่นๆ ก็แต่งตัวให้สะสวยก่อนจะไปถึงสนามบินจิงตูเพื่อต้อนรับเขา

ในขณะที่พวกเธอรออยู่ที่สนามบิน พวกเธอก็ดึงดูดความสนใจผู้คนเป็นอย่างมาก

โจวเจี๋ยคือหนึ่งในพวกเธอ เธอดูแลตัวเองเป็นพิเศษเพื่อให้ดูสวยสำหรับหูหม่าซือ

ไม่นานหลังจากนั้น เฉินผิงและหูหม่าซือก็ปรากฏตัวที่ประตูฝั่งผู้โดยสารขาเข้าและเดินออกมาอย่างช้าๆ

พวกสาวๆ รีบรุดตรงไปหาเมื่อได้เห็นเฉินผิงในแวบแรก แต่ก็ต้องตัวแข็งเมื่อพวกเธอเห็นสาวสวยคนหนึ่งอยู่ด้านหลังเขา

“ประหลาดใจจังเลยที่พวกคุณทุกคนมารับผม!”

เฉินผิงยิ้มเมื่อเขาเห็นพวกสาวๆ

พวกสาวๆ เมินใส่เขา แต่พวกเธอกลับจ้องมองยูมิโกะที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา

“อ้อ คืองี้นะยูมิโกะ คุณนั่งแท็กซี่ไปโรงเรียนเถอะเพราะผมคงจะไม่ได้ไปส่งคุณ” เฉินผิงเอ่ยเมื่อสังเกตเห็นว่ากู่หลิงเอ๋อร์และหญิงสาวคนอื่นๆ กำลังจ้องมองเธออยู่

“ค่ะนายท่าน หากมีเวลาฉันสามารถมาพบนายท่านได้ไหมคะ?” ยูมิโกะถามพร้อมกับยิ้มหวาน

“เอ๊ะ? ก็คงได้มั้ง”

ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะตอบยูมิโกะไม่ถูก

“แล้วเจอกันค่ะนายท่าน คุณหูหม่าซือ!”

ยูมิโกะโบกมือ จากนั้นก็นั่งแท็กซี่จากไป

กู่หลิงเอ๋อร์และเสี่ยวหลานมองเฉินผิงอย่างโกรธเคืองหลังจากยูมิโกะไปแล้ว

“คุณมันคนไร้ยางอาย เฉินผิง ไม่แปลกใจเลยที่คุณอยากไปต่าวกั๋ว ฉันเข้าใจแล้วว่าคุณได้สาวใช้มาคนหนึ่ง!” เสี่ยวหลานโกรธจัด

“เธอพูดเรื่องอะไรเนี่ย? มันคือความเข้าใจผิด ให้ฉันอธิบายหน่อย”

เฉินผิงรู้ว่าพวกเธอเข้าใจผิด

“ไม่มีความเข้าใจผิดหรอก!” จี้หรูเสว่ตะคอก “อธิบายตัวเองเมื่อเรากลับถึงบ้านเถอะ”

ด้วยคำสั่งของหัวหน้าของพวกเธอ พวกสาวๆ จึงล้อมเฉินผิงไว้และบังคับให้เขาเข้าไปในรถ

หูหม่าซือหัวเราะเยาะเฉินผิง

“ฉันพบอาณาจักรลับของสำนักใจทมิฬแล้วค่ะคุณเฉิน แต่ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจับแฟนของคุณไว้ที่นั่นหรือเปล่า แถมฉันยังไม่กล้าเปิดมันในระหว่างที่คุณไม่อยู่” โจวเจี๋ยรายงาน

“มันอยู่ที่ไหน?” เฉินผิงถามอย่างตื่นเต้น

“มันอยู่ที่สวนด้านหลังของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ นั่นคือทางเข้าของอาณาจักรลับ ฉันบอกหลงซิงซูเพื่อให้คนของเขาคอยจับตามันไว้” โจวเจี๋ยกล่าว “แต่ทว่าไม่มีใครปรากฏตัวออกมาจากทางเข้าในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ฉันก็เลยบอกไม่ได้ว่าอาณาจักรลับได้ถูกทิ้งร้างไปแล้วหรือว่ามีทางออกทางอื่น”

“มาสิ พาผมไปดูหน่อย”

เฉินผิงลุกขึ้นยืนเพราะเขากระตือรือร้นที่จะไปดูจริงๆ

“ตอนนี้เป็นกลางดึกนะ เฉินผิง เราจะไปวันพรุ่งนี้ แถมอาณาจักรลับไม่ได้หายไปไหน ถ้ามันเป็นสำนักใจทมิฬจริงๆ เราก็ต้องวางแผนให้รัดกุมแทนที่จะดำเนินการอย่างหุนหัน”

หูหม่าซือรู้ว่าเฉินผิงกระวนกระวายที่จะไปช่วยตัวประกันแต่พวกเขาจะลงมืออย่างสะเพร่าไม่ได้

เฉินผิงพยักหน้า เขาเองก็รู้ว่าเขาใจร้อน

หลังจากพูดคุยกับโจวเจี๋ยต่ออีกเล็กน้อย เฉินผิงก็กลับไป

หลังจากที่พวกเขาต้องห่างกัน ฉันเดาว่าหูหม่าซือคงจะไม่ได้นอนทั้งคืน