ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่ได้รับข่าวการกลับมาของเฉินผิง กู่หลิงเอ๋อร์ จี้หรูเสว่ และหญิงสาวคนอื่นๆ ก็แต่งตัวให้สะสวยก่อนจะไปถึงสนามบินจิงตูเพื่อต้อนรับเขา
ในขณะที่พวกเธอรออยู่ที่สนามบิน พวกเธอก็ดึงดูดความสนใจผู้คนเป็นอย่างมาก
โจวเจี๋ยคือหนึ่งในพวกเธอ เธอดูแลตัวเองเป็นพิเศษเพื่อให้ดูสวยสำหรับหูหม่าซือ
ไม่นานหลังจากนั้น เฉินผิงและหูหม่าซือก็ปรากฏตัวที่ประตูฝั่งผู้โดยสารขาเข้าและเดินออกมาอย่างช้าๆ
พวกสาวๆ รีบรุดตรงไปหาเมื่อได้เห็นเฉินผิงในแวบแรก แต่ก็ต้องตัวแข็งเมื่อพวกเธอเห็นสาวสวยคนหนึ่งอยู่ด้านหลังเขา
“ประหลาดใจจังเลยที่พวกคุณทุกคนมารับผม!”
เฉินผิงยิ้มเมื่อเขาเห็นพวกสาวๆ
พวกสาวๆ เมินใส่เขา แต่พวกเธอกลับจ้องมองยูมิโกะที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา
“อ้อ คืองี้นะยูมิโกะ คุณนั่งแท็กซี่ไปโรงเรียนเถอะเพราะผมคงจะไม่ได้ไปส่งคุณ” เฉินผิงเอ่ยเมื่อสังเกตเห็นว่ากู่หลิงเอ๋อร์และหญิงสาวคนอื่นๆ กำลังจ้องมองเธออยู่
“ค่ะนายท่าน หากมีเวลาฉันสามารถมาพบนายท่านได้ไหมคะ?” ยูมิโกะถามพร้อมกับยิ้มหวาน
“เอ๊ะ? ก็คงได้มั้ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...