ขณะที่ออกมาจากบ้านของหูหม่าซือ เฉินผิงก็กำลังวางแผนจะกลับไปที่สำนักมังกรเมื่อเขาบังเอิญเจอกับสิงจวินหลังจากก้าวออกไปได้ไม่กี่ก้าว
“หัวหน้าสิง อาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง?” เฉินผิงถามเมื่อเขาเห็นสิงจวิน
“ผมฟื้นตัวได้สักพักแล้ว แถมยังแข็งแรงมากกว่าแต่ก่อนด้วยซ้ำไป” สิงจวินตอบพลางเหวี่ยงหมัด
“ดึกป่านนี้แล้วออกมาทำอะไรเหรอ?” เฉินผิงถาม
“ผมออกมาตามหาคุณน่ะสิ คุณชี่รู้ว่าคุณกลับมาแล้วและเตรียมจัดงานเพื่อเลี้ยงอาหารคุณโดยเฉพาะ ผมขอบอกคุณไว้เลย คุณคือคนแรกที่ได้รับคำเชิญให้ไปดินเนอร์แบบส่วนตัวจากคุณชี่ ครั้งนี้เขามีความสุขมาก คุณไม่รู้หรอกว่าเขากังวลมากแค่ไหนตอนที่เขาได้ยินว่าคุณแอบไปที่ต่าวกั๋วเพื่อแก้แค้น หลังจากนั้นเขาก็เรียกตัวสายลับที่เขาส่งไปแทรกซึมอยู่ที่นั่นมาหลายปีให้มาช่วยคุณด้วยซ้ำ” สิงจวินกระซิบกับเฉินผิง
“คุณชี่เรียกตัวสายลับเหรอ? เขาคนนั้นคือใคร?” เฉินผิงรู้สึกฉงนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขมวดคิ้วในวินาทีต่อมา ฉันจำไม่ได้ว่าได้รับความช่วยเหลือจากใครตอนฉันอยู่ที่ต่าวกั๋ว
ในช่วงเวลานั้นเอง ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงคนคนหนึ่ง เหล่าฟ่าน!
ถึงแม้ว่าเหล่าฟ่านจะเป็นเพื่อนสนิทของหูหม่าซือ แต่เฉินผิงก็รู้สึกมาโดยตลอดว่าเหล่าฟ่านใส่ใจเขาเป็นพิเศษตั้งแต่แรก รวมทั้งตอนที่เหล่าฟ่านเกริ่นถึงสถานการณ์ในต่าวกั๋วให้เขารู้เป็นครั้งแรกและการลงมือที่ตามมาเพื่อบังคังให้ฟุมิโอะส่งมอบบัวหิมะให้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...