หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2057

ขณะที่ออกมาจากบ้านของหูหม่าซือ เฉินผิงก็กำลังวางแผนจะกลับไปที่สำนักมังกรเมื่อเขาบังเอิญเจอกับสิงจวินหลังจากก้าวออกไปได้ไม่กี่ก้าว

“หัวหน้าสิง อาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง?” เฉินผิงถามเมื่อเขาเห็นสิงจวิน

“ผมฟื้นตัวได้สักพักแล้ว แถมยังแข็งแรงมากกว่าแต่ก่อนด้วยซ้ำไป” สิงจวินตอบพลางเหวี่ยงหมัด

“ดึกป่านนี้แล้วออกมาทำอะไรเหรอ?” เฉินผิงถาม

“ผมออกมาตามหาคุณน่ะสิ คุณชี่รู้ว่าคุณกลับมาแล้วและเตรียมจัดงานเพื่อเลี้ยงอาหารคุณโดยเฉพาะ ผมขอบอกคุณไว้เลย คุณคือคนแรกที่ได้รับคำเชิญให้ไปดินเนอร์แบบส่วนตัวจากคุณชี่ ครั้งนี้เขามีความสุขมาก คุณไม่รู้หรอกว่าเขากังวลมากแค่ไหนตอนที่เขาได้ยินว่าคุณแอบไปที่ต่าวกั๋วเพื่อแก้แค้น หลังจากนั้นเขาก็เรียกตัวสายลับที่เขาส่งไปแทรกซึมอยู่ที่นั่นมาหลายปีให้มาช่วยคุณด้วยซ้ำ” สิงจวินกระซิบกับเฉินผิง

“คุณชี่เรียกตัวสายลับเหรอ? เขาคนนั้นคือใคร?” เฉินผิงรู้สึกฉงนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขมวดคิ้วในวินาทีต่อมา ฉันจำไม่ได้ว่าได้รับความช่วยเหลือจากใครตอนฉันอยู่ที่ต่าวกั๋ว

ในช่วงเวลานั้นเอง ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงคนคนหนึ่ง เหล่าฟ่าน!

ถึงแม้ว่าเหล่าฟ่านจะเป็นเพื่อนสนิทของหูหม่าซือ แต่เฉินผิงก็รู้สึกมาโดยตลอดว่าเหล่าฟ่านใส่ใจเขาเป็นพิเศษตั้งแต่แรก รวมทั้งตอนที่เหล่าฟ่านเกริ่นถึงสถานการณ์ในต่าวกั๋วให้เขารู้เป็นครั้งแรกและการลงมือที่ตามมาเพื่อบังคังให้ฟุมิโอะส่งมอบบัวหิมะให้

หลังจากนั้นเหล่าฟ่านก็มอบบัวหิมะให้เฉินผิงด้วยซ้ำ

เห็นๆ กันอยู่ว่าการที่เฉินผิงได้พบกับเหล่าฟ่านเป็นเรื่องบังเอิญล้วนๆ ในขณะที่เหล่าฟ่านอ้างว่าเป็นการตอบแทนที่เฉินผิงซื้อเหล้า ทั้งที่จริงๆ แล้วคงไม่มีใครเสนอสิ่งที่มีค่ามากมายเป็นการตอบแทนหรอก

เฉินผิงบรรลุการบำเพ็ญฌานก็เพราะบัวหิมะดอกนั้น

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนที่เฉินผิงต่อสู้กับคาวาซากิ เหล่าฟ่านก็หาทางจนได้ข้อมูลเกี่ยวกับคาวาซากิมาด้วยเช่นกัน

คาวาซากิไม่ใช่คนทั่วไป แล้วจะได้ข้อมูลที่เป็นความลับของเขามาอย่างง่ายดายได้อย่างไร?

นอกจากนี้ ตอนที่หูหม่าซือชวนเหล่าฟ่านให้กลับมาประเทศนี้ เขากลับปฏิเสธและไม่เต็มใจที่จะกลับมา

คุณชี่ตรึงสายตาไว้ที่เฉินผิงซึ่งทำให้เฉินผิงรู้สึกอึดอัด

“พรสวรรค์และความกล้าหาญของคุณอยู่เหนือความคาดหมายของผมจริงๆ ความสามารถของคุณที่เติบโตเป็นอย่างมากในช่วงนี้รวดเร็วเกินกว่าจินตนาการของผมมากทีเดียว ไม่ต้องพูดถึงว่าคุณบ้าบิ่นมากพอที่จะเสี่ยงภัยเข้าไปในต่าวกั๋วเพียงลำพังจนกลายเป็นเทพเจ้าของทั้งประเทศและโผล่พรวดเข้าไปในวังหลวงตอนกลางคืน ผมรู้สึกว่าตอนนี้มันยากมากที่จะเข้าใจและตามคุณให้ทันซะแล้วสิ” คุณชี่เอ่ยอย่างช้าๆ

“ผมไม่ได้วางแผนให้เกิดเรื่องทั้งหมดนั้นมาตั้งแต่ต้น ยังไงก็ตาม หลังจากการแก้แค้นของผม คนเหล่านั้นในต่าวกั๋วไม่เต็มใจที่จะปล่อยผมไป ผมก็เลยไม่มีทางเลือกนอกจากสร้างความบันเทิงให้พวกเขาสักสองสามวัน” เฉินผิงตอบพร้อมกับรอยยิ้มเชิงเหน็บแนม

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ดูคุณที่พยายามทำเป็นไร้เดียงสาหลังจากได้รับผลประโยชน์ทั้งหมดสิ เอาล่ะ มากินอาหารของเรากันเถอะ วันนี้ผมได้เตรียมไวน์อย่างดีมาให้คุณด้วย”

คุณชี่โบกมือเบาๆ ในขณะที่พูดโดยส่งแก้วไวน์ที่อยู่ตรงหน้าเขาให้ลอยไปหาเฉินผิง

เฉินผิงยื่นมือออกไปและรับแก้วไว้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงความชาที่แผ่ไปบนแขนของเขาจนเกือบทำแก้วไวน์หลุดมือ

เฉินผิงจ้องมองคุณชี่ด้วยความตกใจ ฉันคือปราชญ์ยุทธ์ระดับที่ห้าพร้อมกับพลังที่แท้จริงที่เทียบได้กับปราชญ์ยุทธ์ระดับสูง ฉันไม่คาดคิดเลยว่าการรับแก้วไวน์ที่คุณชี่โยนมาให้แบบลวกๆ จะทำให้แขนของฉันชาได้!