หลงซิงซูเดินนำเฉินผิงและคนอื่นๆ ไปที่สวนด้านหลังซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของคุกใต้ดินของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม หลังจากการทำลายสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้โดยฝีมือของเฉินผิง คุกใต้ดินก็ไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป
เฉินผิงเหลือบมองโจวเจี๋ยที่ยกแขนขึ้นมาอย่างช้าๆ ราวกับสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง
ในไม่ช้ามือของเธอก็หยุดอยู่กลางอากาศและแสงเรืองๆ ก็เริ่มส่องแสงออกมาจากมือของเธอ
“โจวเจี๋ย นี่คือทางเข้าของอาณาจักรลับเหรอครับ?” เฉินผิงถามเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าเธอหยุดเคลื่อนไหว
โจวเจี๋ยพยักหน้า “ใช่ค่ะ ทางเข้าอยู่ตรงนี้ และฉันแน่ใจว่ามันเป็นของสำนักใจทมิฬเพราะว่ารัศมีตรงทางเข้าคล้ายคลึงกับสำนักมารของเรามาก!”
ความตื่นเต้นของเฉินผิงนั้นชัดเจนเมื่อเขาพูดว่า “งั้นรีบเปิดมันเร็วเข้า”
แสงในมือของโจวเจี๋ยสว่างไสวมากขึ้นและเธอก็เริ่มพึมพำสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นคาถา
หลุมดำก่อตัวขึ้นมาจากความว่างเปล่าและค่อยๆ ขยายขนาดให้ใหญ่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...