หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2060

“เราควรทำยังไง? บอกผมสิ ไม่สำคัญว่าต้องแลกกับอะไรตราบใดที่ผมสามารถเข้าไปในอาณาจักรลับเพื่อช่วยซูอวี่ฉีได้” เฉินผิงเอ่ยอย่างกระสับกระส่าย

“ฉันรู้ว่ามีตระกูลหนึ่งภูเขาบูหยุนที่ผู้คนมักเรียกขานตระกูลนั้นว่าตระกูลไป๋เหลียน และในเผ่านี้มีคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ ว่ากันว่าคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์เล่มนี้สามารถเปิดทางเข้าไปสู่อาณาจักรลับใดๆ ก็ได้ แต่คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์เล่มนี้เป็นสมบัติของตระกูลมาช้านาน พวกเขาไม่ยอมให้ผู้อื่นยืมไปง่ายๆ ยังไงก็ตาม ประมุขของตระกูลนี้ชื่นชอบการสะสมของวิเศษที่หลากหลาย ถ้าใครสักคนครอบครองบางสิ่งที่เขาชอบ เขาก็อาจให้ยืมคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์!” โจวเจี๋ยกล่าว

“ตระกูลไป๋เหลียน? คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์?” เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินเรื่องพวกนี้ล่ะ?”

แม้ว่าเฉินผิงจะไม่ได้อยู่ในยุทธจักรมานานนัก แต่ในขณะที่พลังและชื่อเสียงของเขาเพิ่มมากขึ้น เขาก็กลายเป็นผู้ที่มีความรู้เกี่ยวกับสำนักและตระกูลมากมายในยุทธจักร

ตอนนี้เขารู้ว่าบางตระกูลเป็นตัวแทนของอาณาจักรลับ แต่เขาไม่เคยได้ยินชื่อของตระกูลที่รู้จักในนามตระกูลไป๋เหลียนนี้เลย

“คุณเฉิน คุณอาจไม่รู้ว่าถึงแม้ว่าตระกูลไป๋เหลียนจะอยู่ในโลกมนุษย์ แต่ยากที่พวกเขาจะมีปฏิสัมพันธ์กับตระกูลยุทธ์ในโลกมนุษย์ ในทางกลับกัน ตระกูลที่พวกเขาทำข้อตกลงด้วยล้วนมาจากอาณาจักรลับที่หลากหลาย! ในเมื่อตระกูลไป๋เหลียนสามารถกลั่นของวิเศษและครอบครองคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ หลายตระกูลจากอาณาจักรลับจึงเคยทำข้อตกลงกับตระกูลนี้” โจวเจี๋ยบอกกับเฉินผิง

ในที่สุดเฉินผิงก็เข้าใจและถามว่า “ตระกูลไป๋เหลียนที่ว่านี้อยู่ตรงไหนบนภูเขาบูหยุนเหรอ? ผมจะไปตามหาพวกเขาเดี๋ยวนี้”

โจวเจี๋ยส่ายหัวและตอบ “ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับสถานที่ตั้งที่แน่ชัด ฉันเพียงแค่ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับพวกเขาตอนฉันอยู่ในสำนักมาร”

เฉินผิงคุ้นเคยกับภูเขาบูหยุนแต่ความกว้างใหญ่ของมันแผ่ขยายออกไปหลายร้อยไมล์ ตรงไหนท่ามกลางภูมิประเทศเช่นนี้ที่เขาควรออกค้นหาตระกูลไป๋เหลียนที่ลึกลับล่ะ?

ยิ่งไปกว่านั้น การที่ตระกูลนี้ไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กับตระกูลยุทธ์ที่อยู่ในโลกมนุษย์หมายความว่าเขาอาจไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆ แม้ว่าเขาจะไปสอบถามที่อื่นก็ตาม

ในทางกลับกัน การเสี่ยงไปที่สำนักมารเพื่อค้นหาคำตอบอาจใช้เวลาที่มีค่ามากจนเกินไป

ในขณะที่เฉินผิงพบว่าตัวเองตัดสินใจไม่ถูก ความคิดแว่บหนึ่งก็แล่นมาในหัวราวสายฟ้าฟาด—คุณชี่!

แน่นอนว่าถ้าคุณชี่รู้เกี่ยวกับอาณาจักรนิรันดร์ เขาก็อาจถือกุญแจที่ไขไปสู่ความลึกลับของตระกูลไป๋เหลียน

เมื่อนึกได้เช่นนี้ เฉินผิงจึงหมุนส้นเท้าและเดินออกไปอย่างมีจุดมุ่งหมายโดยที่เขาตั้งใจไปปรึกษาคุณชี่

ดวงตาของหูหม่าซือเบิกกว้างด้วยความตกใจ “เฉินผิง คุณบ้าไปแล้วเหรอ? คุณก็รู้ว่าเราต้องได้รับการเรียกตัวเพื่อเจอกับคุณชี่ ใครจะกล้ารบกวนเขาโดยไร้การเชื้อเชิญแบบนั้นล่ะ? ผมขอแนะนำคุณว่าอย่ายั่วโมโหเขา แม้ว่าเขาจะใจดีกับคุณ แต่คุณต้องรู้ข้อจำกัดของตนเองนะ!”

สีหน้าของหูหม่าซือมืดมนเมื่อเขารู้ถึงความตั้งใจของเฉินผิง

“วางใจได้ว่าจะไม่มีปัญหา คุณชี่คงไม่ปฏิบัติกับผมอย่างไร้ความกรุณาหรอก” เฉินผิงยืนยันอย่างมั่นใจ

อย่างไรก็ตาม หูหม่าซือจับเฉินผิงไว้แน่นขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้เขาดำเนินการต่อไป

ในช่วงเวลานั้นเอง สิงจวินก็ปรากฏตัวออกมาจากด้านใน สายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉินผิงและหูหม่าซือ เขาผงะไปเล็กน้อย

“เฉินผิง คุณอยู่ที่ทางเข้าจริงๆ ด้วย เมื่อครู่นี้คุณชี่สั่งผมให้ออกมาและเชิญคุณให้เข้าไป...”

คำพูดของสิงจวินทำให้เฉินผิงตกตะลึงอยู่ชั่วครู่เช่นกันเพราะมันบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าคุณชี่รู้แล้วว่าเขามาถึง