“ตระกูลเก๋อต้องประสบกับความสูญเสียหรือเปล่าครับ?” เฉินผิงถามอย่างเป็นห่วง
“ตอนนี้ยังหรอกครับ เพราะเราเป็นพันธมิตรกับตำหนักเทียนหลัว จึงยังไม่มีใครมาวุ่นวายกับเรา แต่ถึงกระนั้นผมก็ไม่คิดว่าเราจะปลอดภัยไปได้อีกนานนัก เพราะการชุมนุมอาณาจักรลับที่ถูกยกเลิกไปเมื่อหลายปีก่อนนั้นกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งในเดือนหน้า เมื่อถึงตอนนั้นผู้คนจำนวนมากก็จะต้องตายเพราะการจัดสรรทรัพยากรและความขัดแย้งทางผลประโยชน์อย่างแน่นอน รวมถึงการต่อสู้ระหว่างอาณาจักรลับที่สำคัญๆ อีกครั้ง” เก๋อชางเซิงส่ายหัว
เฉินผิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉันเป็นคนยับยั้งการฟื้นฟูพลังวิญญาณนั่นเองใครจะไปรู้ว่ามันจะมีผลทำให้เกิดความวุ่นวายโกลาหลขึ้นกับสวรรค์แห่งดินแดนอาณาจักรลับ
“การชุมนุมอาณาจักรลับมีไว้เพื่ออะไรครับท่านผู้อาวุโสใหญ่?” เฉินผิงถามด้วยน้ำเสียงสับสน
“เมื่อหลายปีก่อนนั้น การชุมนุมอาณาจักรลับจะถูกจัดขึ้นทุกปี และอาณาจักรล้บทั้งแปดก็จะส่งตัวแทนเข้าร่วมชุมนุมด้วย เป้าหมายก็คือให้ทุกคนแข่งขันกันเพื่อจัดสรรทรัพยากรจากอาณาจักรลับอื่นๆ โดยอาณาจักรลับที่เป็นผู้ชนะก็จะได้รับทรัพยากรที่เขาต้องการจากอาณาจักรลับที่เป็นฝ่ายลือพ่ายแพ้ แต่หลังจากที่มีข่าวเรื่องการฟื้นฟูพลังวิญญาณปรากฏขึ้น การชุมนุมนี้ก็ยุติลง เพราะสำนักต่างๆ และตระกูลอันทรงเกียรติทั้งหมดตัดสินใจที่จะอนุรักษ์พลังของพวกเขาไว้ แล้วรอให้การฟื้นฟูพลังวิญญาณจะเกิดขึ้น แต่ทว่ามันกลับไม่เกิดขึ้น ดังนั้นจึงทำให้มีการจัดงานชุมนุมอาณาจักรรลับขึ้นอีกครั้ง” เก๋อชางเซิงอธิบาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...