เฉินผิงรู้ทันทีว่ากระดิ่งเรียกวิญญาณนั้นจู่โจมด้วยปราณสัมผัสและเข้าควบคุมจิตวิญญาณของคนอื่น
ถึงอย่างนั้น เฉินผิงมีปราณสัมผัสที่ทรงพลังมากและเขาถึงขนาดรู้คาถาใจพิสุทธิ์ ไม่ว่าวัตถุปราณสัมผัสนั้นจะทรงพลังขนาดไหน มันก็ไม่สามารถที่จะควบคุมเฉินผิงได้
“เฉินผิง คุณหาเรื่องเองนะ”
ทันทีที่คำพูดนั้นหลุดออกจากปากของซื่อชิงเผย กระดิ่งในมือของเขาสั่น
จากนั้นคลื่นเสียงจากกะดิ่งรวมเข้ากับปราณสัมผัสปรี่ไปทางเฉินผิงและหูหม่าซือ
หูหม่าซือรู้สึกมึนงงเมื่อเขาได้ยินเสียงนั้น เขาพยายามใช้ปราณสัมผัสของตนเองเพื่อสกัดกั้นมัน แต่ทว่าก็ไม่เป็นผล
ไม่นานจากนั้นหูหม่าซือมองไม่เห็นอะไร ในหัวของเขามีแต่เสียงกระดิ่ง
เฉินผิงเห็นว่าหูหม่าซือแพ้ให้กับการจู่โจมของกระดิ่งเรียกวิญญาณ เขาจึงเริ่มขยับปากท่องคาถาใจพิสุทธิ์
จากนั้นจู่ๆ ก็มีแสงสีทองเกิดขึ้นในหัวของหูหม่าซือ ความมึนงงในหัวของเขาหายไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...