หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2083

ครู่ต่อมา เฉินผิงหยุดปล่อยพลังปราณสัมผัสของเขา และหูหม่าซือก็หยุดสั่นกระดิ่ง

ซื่อชิงเผยและลูกของเขาหน้าซีดเผือด จากนั้นพวกเขามองไปที่กระดิ่งในมือของหูหม่าซือด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกลัว

“พ่อ จะไปเสียเวลานั่งภาวนาไปทำไมถ้าของวิเศษที่พ่อหล่อมาทำอะไรกระดิ่งของเขาไม่ได้เลย?” ซื่อเหยียนบ่น

ซื่อชิงเผยเงียบกริบเพราะเขายังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เขาไปภาวนามาเสียตั้งนานแต่ว่าอาวุธของเขากลับใช้การไม่ได้เลย

กระดิ่งกลัวกระดิ่งใบอื่นได้ด้วยเหรอ?

“ขอเอาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ไปล่ะนะ ถ้าอารมณ์ดี ผมจะเอามาคืน”

จากนั้นเฉินผิงจึงหยิบเอาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ไปพร้อมกันหลัง

เป็นไปได้สูงว่าเขาจะไม่เอากลับมาคืนเพราะซื่อชิงเผยปฏิบัติกับเขาแบบนี้

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย!” ซื่อชิงเผยตะคอกใส่เฉินผิงเมื่อเห็นว่าเขากำลังจะเอาคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ไป

วินาทีต่อมา สมาชิกตระกูลไป๋เหลียนหลายสิบคนเข้ามารุมล้อมเฉินผิงและหูหม่าซือพร้อมด้วยของวิเศษหลายชนิดในมือ

“จะจู่โจมผมเหรอ?” เฉินผิงถาม

“ใช่เลย ทิ้งคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ไว้ที่นี่ซะ มันเป็นสมบัติล้ำค่าของตระกูลไป๋เหลียน เราจะปล่อยให้เอาไปได้ยังไง?” ซื่อชิงเผยตะโกน

เขาให้คัมภีร์กับเฉินผิงไปก็เพราะเขาคิดว่าตัวเองจะสามารถควบคุมเฉินผิงได้อย่างรวดเร็ว และเขาก็สามารถที่จะเอาคัมภีร์กลับมาได้

แต่เขาก็ต้องมาพบกับความจริงที่ว่ากระดิ่งเรียกวิญญาณของเขาทำอะไรเฉินผิงไม่ได้เลย ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้ความรุนแรง

เฉินผิงมีสีหน้าคร่ำเครียดขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาต

“หวังว่าคุณจะคิดดีแล้วนะ ถ้าจู่โจมผมล่ะก็ ตระกูลไป๋เหลียนจะถึงกาลอวสานแน่” เฉินผิงขู่

“หยุดพล่ามเสียที จะไปก็ได้ แต่ห้ามเอาคัมภีร์ไป ถ้าไม่ทิ้งคัมภีร์ไว้ที่นี่ล่ะก็ ตระกูลไป๋เหลียนของเราจะสู้จนตัวตาย! ไม่เชื่อหรอกว่าของวิเศษของพวกเราจะทำอะไรแกทั้งสองคนไม่ได้”

ซื่อชิงเผยรู้ว่าเฉินผิงทรงอำนาจมาก แต่เฉินผิงมีคนที่ถือของวิเศษมากมายรอบตัวเขา เพราะฉะนั้นซื่อชิงเผยเชื่อว่าเขาสามารถปราบเฉินผิงและหูหม่าซือได้

ซื่อเหยียนกัดฟันกรอดด้วยความไม่พอใจเมื่อเขามองไปที่น้ำเต้าทองในมือของหูหม่าซือ นั่นควรจะเป็นของเขาแต่ว่าเฉินผิงและหูหม่าซือแย่งมันไปจากเขา

ขณะเดียวกัน เฉินผิงกำลังต่อสู้ด้วยหมัดที่เรืองแสงเป็นสีทอง

ตู้ม!

เพียงแค่หมัดเดียว สมาชิกตระกูลไป๋เหลียนสี่คนที่อยู่ด้านหน้าเฉินผิงก็กระเด็นออกไป และของในมือของพวกเขาก็แตกกระจาย

ในทางกลับกัน เฉินผิงไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับของวิเศษที่ชิ้นอื่นเลย

ตอนนั้นซื่อชิงเผยสูดหายใจลึก

“ซื่อเหยียน ไปเดี๋ยวนี้!”

ซื่อชิงเผยรู้ทันทีว่าคนของเขาไม่สามารถที่จะโค่นเฉินผิงลงได้ ทางเลือกเดียวของเขาคือหนี