หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2087

ขณะเดี่ยวกันในอาณาจักรลับของสำนักใจทมิฬ เฉินผิงไม่รู้เลยว่ามีคนช่วยหนิงจื้อไปแล้ว ตอนที่เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็เป็นเวลารุ่งสางพอดี

“คุณอยู่ที่ไหนกันแน่นะ ซูอวี่ฉี?” เขาคิด

เฉินผงมองไปที่ป่ากว้างใหญ่ที่ห้อมล้อมเขาอยู่ ไม่มีรัศมีของใครเลยในรัศมีสิบไมล์นี้ หมายความว่าซูอวี่ฉีไม่ได้อยู่ใกล้ๆ

เขาไม่รู้เลยว่าอาณาจักรลับนี้กว้างใหญ่ขนาดไหน ถึงแม้ว่าเขาจะเข้ามาในนี้แล้ว แต่การตามหาเธอนั้นก็เหมิือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร

แต่ถึงอย่างนั้น ในเมื่อเขามาที่นี่แล้ว เขาตั้งใจแน่วแน่ว่าเขาจะต้องช่วยซูอวี่ฉีให้ได้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม

กว่าที่เฉินผิงจะรู้ตัว เขาก็เดินไปได้ในระยะทางหลายสิบไมล์แล้ว เขาปล่อยปราณสัมผัสของเขาไปตลอดเวลาเพื่อสำรวจสิ่งรอบตัว ทว่าเขาไม่พบอะไรเลย

เขาไม่เจอรัศมีของใครหรือแม้แต่สัตว์สักตัว!

“ที่นี่มีพลังจิตวิญญาณหนาแน่นและบรรยากาศสงบสุขขนาดนี้ แต่ว่าไม่มีใครอยู่ที่อาณาจักรลับนี้เลยเหรอ?”

ตอนนั้นเองที่เขาเริ่มจะมีคำถามหลายคำถามผุดขึ้นมาในหัว

จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่เจอกับสมาชิกสำนักใจทมิฬเลยสักคน เขาเริ่มจะสงสัยแล้วว่าที่นี่ไม่ใช่อาณาจักรลับของสำนักใจทมิฬ

ผ่านไปแล้วครึ่งวันและเฉินผิงก็ยังคงเดินสำรวจในอาณาจักรลับนี้ไปเรื่อยๆ นอกจากป่าและหินก้อนใหญ่ๆแล้ว ที่นี่ไม่มีสิ่งมีชีวิตอะไรอยู่เลย

ทีแรกเขาไม่ได้คิดอะไร แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาไม่สามารถที่จะสลัดความคิดว่ามีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับอาณาจักรลับนี้

ไม่มีคนหรือสัตว์ที่อาณาจักนลับนี้เลย เหมือนกับกรงไม่มีผิด!

ขณะที่เฉินผิงยังคงตามหาซูอวี่ฉี คนในชุดสีม่วงเจ็ดคนมารวมตัวกันที่ห้องโถงในอาณาจักรลับอีกอาณาจักรหนึ่งของสำนักใจทมิฬ

ผ้าพันคอสีดำคลุมชุดสีม่วงของพวกเขาไว้ ทำให้มองเห็นหน้าของพวกเขาไม่ชัด

ต้าเหนิงผู้ที่มีไอสีดำออกมาตลอดเวลากำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้หัวโต๊ะ

หลังจากนั้นต้าเหนิงนำลูกบอลทองสีดำออกมา เขาบรรจงลูบฝ่ามือไปทั่วลูกบอลแสงสีดำพุ่งไปใส่ประตูทันที

แอ๊ด...

ประตูเปิดออกช้าๆ พร้อมเสียงหนักๆ ที่ฟังดูแสบหู มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังแว่วมาจากด้านใน

“หนิงจื้อ!” ต้าเหนิงตะโกนเรียกหนิงจื้อ

หนิงจื้อรับก้าวไปข้างหน้าและคุกเข่าลงกับพื้น “ครับท่าน!”

“นี่คือประตูนรก เข้าไปเดี๋ยวนี้ หลังจากที่แกออกมา แกจะกลายเป็นมารที่แท้จริงและแกจะเปลี่ยนจากผู้ฝึกยุทธเป็นผู้บำเพ็ญฌานอย่างแท้จริง! ถึงเวลานั้น แกสามารถจะมีชีวิตอยู่เป็นพันๆ ปี แกจะสามารถบินไปบนฟ้าได้ ฉีกฎแห่งกาลเวลา และเข้าไปสู่อาณาจักรนิรันดร์ได้ แกจะกลายเป็นผู้นำมารที่ยิ่งใหญ่...”

ต้าเหนิงหยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “เพราะร่างกายของแก แกถูกกำหนดไว้ว่าจะเป็นมากกว่าผู้ฝึกยุทธธรรมดา จะยอมรับการฝึกแห่งประตูนรกไหม?”

สุ้มเสียงของเขาอ่อนโยนราวกับคนชราพูดคุยกับลูกหลาน!