ถึงแม้ต้าเหนิงจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่หนิงจื้อรู้ว่าเขาไม่สามารถต่อรองอะไรได้
เขารู้ว่าหากเขาปฏิเสธจะเกิดอะไรขึ้น
มันจะแย่ยิ่งกว่าการตายเสียอีก
หนิงจื้อมองขึ้นไปที่ประตูนรกขณะที่หูของเขาฟังเสียงโหยหวนที่ดังมาจากด้านใน ทว่าเขาทำได้เพียงแต่กัดฟันตอบไป “ผมยอมรับ...”
“ยอดเยี่ยม ฉันจะรอแกกลับมาจากประตูนรก ไปได้แล้ว...” ต้าเหนิงกล่าวพร้อมโบกมือ
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกขาอ่อนตอนที่เขายืนขึ้น แต่ว่าหนิงจื้อก็เดินไปเข้าไปในประตูนรกอยู่ดี
ประตูค่อยๆ ปิดลงพร้อมกับร่างของเขาที่หายเข้าไปด้านใน แสงดับไปและคนในชุดม่วงทั้งเจ็ดก็เก็บลูกบอลทองดำในมือของพวกเขา
ฑูตมารมองไปที่ประตูนรกที่กำลังหายไป เหงื่อเย็นๆไหลลงจากหน้าผากของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...