หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2092
เมื่อทั้งสองตกลง คุณชี่กวาดมือเขาบนโต๊ะทำให้แสงเรืองรองปรากฎขึ้น
เสี่ยวหรูและอู่เม่ยเอ๋อร์ประหลาดใจเมื่อมีหนังสือก่อตัวขึ้นมาตรงหน้าของคุณชี่
ที่ปกของหนังสือดูจะเก่าและยับเยิน
“ไม่ว่าจะไปไหน ให้เอาหนังสือเล่มนี้ไปด้วย และให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้ออกไปนอกเขตจิงตู จำไว้ ไม่ว่าใครก็ห้ามอ่านหนังสือ รวมถึงคุณสองคนด้วย เมื่อเจอกับเฉินผิง เอาหนังสือนี้ให้เขา เข้าใจไหม?”
เสี่ยวหรูและอู่เม่ยเอ๋อร์พยักหน้าเมื่อได้ยินดังนั้น
พวกเธอไม่เข้าใจว่าคุณชี่พยายามจะบอกอะไรกับพวกเธอ
เฉินผิงถูกขังอยู่ในอาณาจักรลับ แล้วพวกเธอจะไปเจอเขาได้ยังไงกัน?
“แค่นั้นแหละ ตอนออกไปก็เอาหนังสือนี่ไปด้วย ห้ามบอกใคร” เขาเตือนพวกเธอก่อนจะโบกมือให้พวกเธอออกไป
อู่เม่ยเอ๋อร์ก้าวไปข้างหน้าและหยิบหนังสือ หลังจากเก็บไว้ดีแล้ว พวกเธอออกจากกระทรวงยุติธรรมไป
เมื่อทั้งสองออกมา จี้หรูเสว่รีบเข้าไปถามทันที “เสี่ยวหรู อู่เม่ยเอ๋อร์ ทำไมคุณชี่ถึงให้อยู่ต่อเหรอ? เขาพูดอะไรหรือเปล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...