หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2093

ขณะที่เสี่ยวหรูและอู่เม่ยเอ๋อร์ออกจากร้านไป ชายแก่หนวดขาวมีหมวดดำปิดหน้าส่งสายตาให้ชายพวกนั้นก่อนจะลุกขึ้นและออกจากร้านไป

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นเลย นั่นคือฑูตมารที่ได้รับคำสั่งให้หามนุษย์ที่มีพลังวิเศษจากโลกมนุษย์

อู่เม่ยเอ๋อร์นำเสี่ยวหรูมาที่ตรอกคดเคี้ยวราวกับว่าเธอกลัวว่าจะมีใครเห็นพวกเธอ

“นั่นมันแย่มากเลยนะ ถ้าหูหม่าซือรู้เข้าล่ะก็ เขาต้องด่าเธอจนหูชาแน่! ผู้ชายพวกนั้นเป็นคนธรรมดานะ แต่เธอกลับไปลงโทษพวกเขาแรงขนาดนั้น” เธอดุเสี่ยวหรู

“ฉันขอโทษนะอู่เม่ยเอ๋อร์ ฉันหงุดหงิดมากอยู่แล้วก่อนที่พวกนั้นจะมาพยายามจีบเรา” เสี่ยวหรูอธิบาย เธอรู้สึกเสียใจ

อู่เม่ยเอ๋อร์ถอนหายใจเบาๆ เธอไม่สามารถที่จะดุเสี่ยวหรูได้ต่อ เธอจึงรำพึงออกมา “เฉินผิงติดอยู่ในอาณาจักรลับ ตอนนี้เราไม่รู้เลยว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า อย่าทำให้เขามีปัญหาขึ้นมาอีกเลย! ฉันไม่เคยที่จะสนใจบำเพ็ญฌานหรือฆ่าคนเลยสักนิด แต่พอมาตอนนี้ฉันได้แต่หวังว่าฉันจะมีความสามารถเหมือนเธอ”

อู่เม่ยเอ๋อร์เป็นคนเดียวในบรรดาสาวๆที่ไม่มีทักษะอะไรเลย เธอเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง

“อู่เม่ยเอ๋อร์ เธอดุหรือไม่ก็ตะโกนใส่พี่เฉินผิงเสมอเวลาที่เจอเขา ฉันนึกว่าเธอจะไม่ชอบเขาเสียอีก! กลายเป็นว่าเธอยอมจะสละชีวิตเพื่อช่วยเขาเสียอย่างนั้น!” เสี่ยวหรูกล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม