หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2119

เมื่อซื่อเหยียนเห็นหูหม่าซือปรากฎตัว โทสะของเขาก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที

“ไอ้แก่โง่เง่า! ตอนที่เฉินผิงยังไม่กล้าที่จะปรากฎตัว แกกล้าดียังไงถึงได้มาปรากฎตัวแทน? ในเมื่อแกเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบต่อการทำลายคฤหาสน์ไป๋เหลียน วันนี้ฉันก็จะฆ่าแกเสียเลย”

เมื่อพูดจบพลังของซื่อเหยียนก็ปะทุขึ้นมาแล้วเขาก็ซัดฝ่ามือใส่หูหม่าซือโดยไม่รอให้ฝ่ายหลังยืนได้มั่นคงเสียก่อน

หูหม่าซือไม่กล้าต่อสู้กับซื่อเหยียนซึ่งๆ หน้า ดังนั้นเขาจึงขว้างยันต์ไม่กี่ใบออกมาอย่างรวดเร็ว น่าเสียดายที่พวกมันถูกซื่อเหยียนระเบิดทำให้เกิดเสียงระเบิดติดกันเป็นชุดๆ

เมื่อเห็นเช่นนั้น หูหม่าซือก็รีบก้าวถอยหลังแล้วล้วงเอาน้ำเต้าทองออกมา

พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ระเบิดออกมาจากน้ำเต้าทองตามมาด้วยประกายแสงสีม่วง

ซื่อเหยียนอยู่ใกล้คู่ต่อสู้มากเกินไปจึงไม่สามารถหลบหนีได้ทันเวลา ในที่สุดพลังของน้ำเต้าทองก็กระแทกใส่เขาจนล้มลง

“ซื่อเหยียน!”

ซื่อชิงเผยรีบเข้าไปช่วยประคองซื่อเหยียนให้ลุกขึ้น

“ช่างเป็นอาวุธวิเศษที่น่าประทับใจ น่าประทับใจจริงๆ”

เมื่อเห็นน้ำเต้าทองของหูหม่าซือ แววละโมบก็ฉายส่องในดวงตาของเจว๋หย่วน

“พี่ใหญ่ ระวังตัวด้วย น้ำเต้าทองนั่นเป็นอาวุธวิเศษขั้นสูง” ซื่อชิงเผยเตือน

“อาวุธวิเศษโง่ๆ ทำอันตรายฉันไม่ได้หรอก” เจว๋หย่วนแค่นเสียง จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปแล้วคว้าจับอากาศตรงหน้าหูหม่าซือ

เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังดูดมหาศาลที่กำลังลากมาทางตนเอง หูหม่าซือก็หน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย ในขณะเดียวกัน น้ำเต้าทองก็เริ่มเปล่งแสงเจิดจ้า

ลำแสงสีม่วงหลายสายที่พุ่งออกมาจากน้ำเต้าทอง ทำให้เกิดพลังอันไร้ขีดจำกัดที่พุ่งตรงเข้าหาเจว๋หย่วน

เกิดการระเบิดปะทุขึ้นกลางอากาศ จากนั้นก็ดูเหมือนกับพื้นดินจะแตกร้าวภายใต้พลังกดดันมหาศาลที่น้ำเต้าทองแผ่ออกมา

เจว๋หย่วนขมวดคิ้ว “น้ำเต้าทองนั่นไม่ใช่เพียงแค่อาวุธวิเศษขั้นสูง”

ทันทีที่พูดจบประโยค เขาก็โบกมือแล้วจู่ๆ มิติที่ปรากฏขึ้นก็ทำให้แสงสีม่วงอันตรธานหายไป ยามที่มันปะทะเข้ากับมิติ

ตอนนี้สิ่งที่ต้องทำก็คือฆ่าเฉินผิงซะ

เขาสัมผัสถึงการดำรงอยู่ของนักสู้ผู้น่าเกรงขามในบริเวณนี้ไม่ได้เลย

ขืนพวกเขายังไม่รีบไปเกรงว่าคุณชี่คงได้จะปรากฏตัวขึ้นแน่ๆ ซื่อชิงเผยทิ้งคำขู่เอาไว้ก่อนจากไปว่า “มันกลับมาเมื่อไหร่ ก็บอกให้มันมาหาฉันที่อารามคูฉานด้วยล่ะ ฉันชื่อว่าซื่อชิงเผยประมุขแห่งตระกูลไป๋เหลียน บอกมันด้วยว่าถ้ามันเจตนาหลบซ่อนตัว ฉันก็จะกลับมาหามันอีก”

ในที่สุดพวกเขาก็จากไป ทุกคนในสำนักมังกรเริ่มทำความสะอาดพื้นที่

เมื่อหลงซิงซูกับหูหม่าซือได้รับบาดเจ็บสาหัส ทั้งสำนักมังกรจึงไม่เหลือผู้นำอีก ทุกคนก็เลยไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรดี

โชคดีที่หลังจากนั้นไม่นานโจวเจี๋ย จี้หรูเสว่และคนอื่นๆ ก็มาถึง

เมื่อพวกเธอเห็นหลงซิงซูกับหูหม่าซือได้รับบาดเจ็บสาหัส สีหน้าของพวกเธอก็เคร่งขรึมขึ้นมา

“ส่งคนไปเชิญผู้อาวุโสซูจากหุบเขายาเดี๋ยวนี้ อย่าปล่อยให้ข่าวการบาดเจ็บของหลงซิงซูกับคุณหูรั่วไหลออกไปเป็นอันขาด รีบซ่อมประตูให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ พวกเราจะต้องไม่ให้ผู้คนรู้เรื่องที่สำนักมังกรถูกท้าทายและพ่ายแพ้มากเกินไปนัก อีกอย่างหนึ่งคือพาเฉินผิงให้กลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อให้เขามาจัดการ” ระหว่างที่ทุกคนกำลังตื่นตระหนก แต่จี้หรูเสว่กลับสั่งการด้วยความใจเย็น

อย่างไรเสีย จี้หรูเสว่ก็เป็นเจ้าแห่งตำหนักบงกชชาด แน่นอนว่าเธอย่อมมีประสบการณ์ในการจัดการสำนักอยู่บ้าง