หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2118

ถ้าหากพวกเขาก่อเรื่องใหญ่โตเกินไปจนไปล่วงเกินคุณชี่เช้าล่ะก็ พวกเขาคงต้องเจอปัญหาใหญ่แน่ การที่คุณชี่หนุนหลังเฉินผิงย่อมหมายความว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

เจว๋หย่วนถากถางและตำหนิซื่อชิงเผย “นายมันขี้ขลาดตาขาว ขอเพียงคนจากตระกูลที่มีชื่อเสียงในอาณาจักรลับไม่ปรากฎตัว ก็ไม่มีใครในยุทธภพแห่งจิงตูที่จะคุกคามฉันได้หรอก”

หลังจากได้ยินเช่นนั้น ซื่อชิงเผยก็หวาดกลัวเกินกว่าจะพูดออกมาได้

ในขณะเดียวกัน เมื่อได้ยินเสียงประตูพังถล่ม ศิษย์สำนักมังกรทั้งหลายก็รีบวิ่งออกมา ทันทีที่พวกเขาเห็นเจว๋หย่วนและพรรคพวก เหล่าศิษย์ก็รู้ศึกเดือดดาลแล้วพุ่งใส่คู่ต่อสู้พร้อมอาวุธ

ยามนี้สำนักมังกรมีชื่อเสียงเลื่องลือในยุทธภพ ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครในยุทธภพแห่งต้าซย่าที่จะกล้าล่วงเกินพวกเขา ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงยุทธภพแห่งจิงตูเลย

บัดนี้ทั้งสามคนมีความกล้าที่จะก่อเรื่องที่สำนักมังกร ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนของสำนักคงไม่ปล่อยผ่านโดยไม่ต่อสู้เป็นแน่

เมื่อเผชิญหน้ากับพลังจู่โจมของศิษย์สำนักมังกร เจว๋หย่วนเพียงแค่ยิ้มเยาะแล้วโบกแขนเสื้อ พลังอันแกร่งกล้าที่พุ่งออกมาทำให้ศิษย์พวกนั้นกระเด็นถอยกลับไป พวกเขาแต่ละคนกระอักเลือดออกมาหลายคำ ขณะที่บางคนถึงกับสิ้นชีพลงทันที

ตอนนี้หลงซิงซูมาถึงพร้อมพาหลายๆ คนมาด้วย เขาถลึงตาใส่เจว๋หย่วนและคนอื่นๆ พลางถามว่า “พวกแกเป็นใคร? กล้าดียังไงถึงได้มาก่อเรื่องที่สำนักมังกร?”

“เฉินผิงอยู่ที่ไหน? บอกมันให้ออกมารับความตายได้แล้ว มันช่วงชิงบางอย่างของพวกเราไป ฉะนั้นพวกเราจะทำให้มันต้องชดใช้!” ซื่อเหยียนตะโกนขึ้นพลางก้าวเดินไปข้างหน้า

“เจ้าสำนักของพวกเราไม่อยู่หรอก พวกแกเป็นใครกัน?” หลงซิงซูถามอีกครั้ง

“ไม่อยู่งั้นเหรอ? ฉันพนันได้เลยว่ามันกำลังซ่อนตัวอยู่ ถ้าหากมันไม่ออกมาล่ะก็ ฉันจะทำลายสถานที่แห่งนี้เสียเลย”

เพราะซื่อเหยียนมีเจว๋หย่วนค่อยหนุนหลัง ทำให้เขาเอ่ยวาจาได้อย่างฉะฉาน

“ในเมื่อพวกแกไม่ยอมบอกชื่อเสียงเรียงนามของตัวเอง ฉันก็เห็นว่าไม่มีเหตุผลให้ตัวเองต้องแสดงความปรานี”

เมื่อพูดจบ หลงซิงซูก็ซัดฝ่ามือใส่ซื่อเหยียน

“หึ แกมันก็แค่ขุนพลยุทธ์ กล้าดียังไงถึงได้มาวางท่าโอหังเช่นนั้น?”

สายตาของเจว๋หย่วนเต็มไปด้วยความดูแคลน เขายกยิ้มเหยียดหยันก่อนจะโบกมือ

ทันใดนั้นหลงซิงซูก็พลันตกตะลึง เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายถูกศิลาหนักพันปอนด์บดขยี้ใส่ แม้แต่จะยืนก็ยากแล้ว ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเรื่องก้าวไปข้างหน้าเลย

ตุ้บ!

เหล่าศิษย์สำนักมังกรต่างตกตะลึง กระนั้นพวกเขาก็ยังคงยืนหยัดไม่ยอมหลบหนีไป ทั้งๆ ที่รู้ว่าพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะต่อกรกับซื่อเหยียนได้ แต่พวกเขาก็ยังอยู่ตรงนั้นโดยไม่หวั่นเกรง

“ดื้อด้าน งั้นก็มาดูกันซิว่าเมื่อฉันฆ่าพวกแกจนเกลี้ยงแล้ว เฉินผิงจะปรากฎตัวหรือเปล่า”

เมื่อพูดจบ ซื่อเหยียนก็สำแดงท่าคว้าจับกลางอากาศ จากนั้นพลังลมปราณที่ระเบิดออกก็พุ่งไปทางเหล่าศิษย์สำนักมังกร

ถึงแม้ว่าซื่อเหยียนจะเอาชนะเฉินผิงไม่ได้ แต่การเอาชนะศิษย์ธรรมดาๆ ของสำนักมังกรกลับเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพลังลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวของซื่อเหยียน เหล่าศิษย์ก็หน้าเปลี่ยนสีเป็นอันมาก

แต่ในตอนนั้นเอง ลำแสงสีทองหลายสายก็วูบผ่านอาณาบริเวณไป จากนั้นก็มียันต์สีทองปรากฎขึ้นตรงหน้าเหล่าศิษย์สำนักมังกร

ยันต์เบี่ยงเบนพลังลมปราณออกไป ก่อนที่จะเกิดการระเบิดขึ้นมา

ซื่อเหยียนขมวดคิ้วที่เห็นเช่นนั้น ต่อมาหูหม่าซือก็เดินเข้ามาหากลางอากาศ