“เสี่ยวหรู!”
ทันทีที่อาจารย์ปู้ซวีเห็นว่าลูกสาวของตัวเองฟื้นแล้ว ก็รีบพุ่งตัวเข้าไปด้วยความดีใจ
“พ่อ...”
เสี่ยวหรูมองไปรอบห้องด้วยความสับสนมึนงง เมื่อเห็นว่ารอบๆ ห้องมีคนอยู่มากมายก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาเล็กน้อย!
“เสี่ยวหรู ลูกทำพ่อตกใจมากจริงๆ ลูกรู้ไหมว่าตัวเองนอนไม่ได้สติมากี่วันแล้ว”
อาจารย์ปู้ซวีน้ำตานองด้วยความดีใจ!
อย่างที่พูดกันว่าผู้บำเพ็ญเพียรควรจะตัดอารมณ์ทั้งเจ็ดและความปรารถนาทั้งหกออกไป แต่จะมีสักกี่คนกันที่สามารถทำได้จริงๆ
“อาจารย์อาปู้ซวี ตอนนี้เชื่อผมหรือยัง” เลี่ยวเฟยยิ้มหยัน “แต่ผมบอกไว้ก่อนนะ ผมทำให้เสี่ยวหรูฟื้นขึ้นมาแค่ชั่วคราวเท่านั้น ถ้าผมไม่ได้ลงมือรักษาด้วยตัวเอง เสี่ยวหรูก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม...
...ผมจะบอกให้นะ บนโลกใบนี้มีแค่ผมคนเดียวเท่านั้นที่รักษาร่างผลึกน้ำแข็งของเสี่ยวหรูได้ ส่วนที่เหลือก็เป็นแค่นักต้มตุ๋นเท่านั้น ถ้าอาจารย์อาปู้ซวีคิดได้แล้วก็ไล่นักต้มตุ๋นพวกนั้นออกไปได้แล้ว!”
“คุณบอกว่าใครเป็นนักต้มตุ๋นนะคะ ฉันว่าคุณมากกว่าที่เป็นนักต้มตุ๋น ถือกระจกทองแดงหน้าตาอย่างกับของเล่น ไหนจะพูดโอ้อวดอะไรนั่นอีก ถ้ามีความสามารถจริงก็โยนของนั้นทิ้งไปแล้วมาประลองฝีมือกันสิคะ”
ซูอวี่ฉีรู้สึกขัดใจเลี่ยวเฟยคนนี้มาตั้งนานแล้ว จึงยืนขึ้นและพูดขึ้นด้วยท่าทางดุดัน
เลี่ยวเฟยมองซูอวี่ฉีที่ลุกยืนขึ้นด้วยสายตาเป็นประกายและสนใจ เขาไม่ได้โกรธอะไร “คนอื่นออกไปได้แล้ว แต่คุณหนูท่านนี้สามารถอยู่ต่อได้ นิสัยรุนแรงแบบนี้ ช่างน่าพอใจจริงๆ!”
“ถุย ขยะ!”
ซูอวี่ฉีถุยไปแรงๆ หนึ่งที!
เลี่ยวเฟยตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เช็ดน้ำลายบนหน้าออกและด่าออกมาทันที “สายน้อยไร้เดียงสา เชื่อไหมว่าฉันจะจัดการกับเธอตอนนี้เลย”
เมื่อเห็นว่าเลี่ยวเฟยโกรธขึ้นมา ซูอวี่ฉีก็ถอยไปด้านหลังอย่างไม่รู้ตัว และเฉินผิงก็เดินมาบังที่ด้านหน้าของซูอวี่ฉีไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...