เยว่ปู้ฉินนำทางเขาไปที่สำนักแปรธาตุในวันรุ่งขึ้น ระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทาง เยว่ปู้ฉินก็เล่าเรื่องราวของสำนักในอาณาจักรลับให้ฟัง
แม้ว่าตอนนี้จะมีสำนักเพียงเก้าแห่งในอาณาจักรลับ ทว่ามันเคยมีมากกว่านั้น แต่แล้วคนเหล่านั้นก็ต่อสู้กันเองและเข้ายึดครองสำนักของแต่ละฝ่าย ท้ายที่สุดจึงเหลืออยู่เพียงเก้าแห่งหลังการต่อสู้จบลง แต่ละแห่งมีอำนาจเหนือดินแดนของตน
ในตอนนี้ อาจดูเหมือนว่าสำนักทั้งเก้าอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนโดยไม่สนใจโลกภายนอก ในขณะที่พวกเขาบำเพ็ญเพียรไปด้วย แต่ความจริงก็คือความขัดแย้งระหว่างพวกเขาไม่เคยจบสิ้น เพราะพวกเขาต่างต้องการแย่งชิงทรัพยากรของผู้อื่นมาเป็นของพวกตน
ในตอนแรก สำนักฉุนหยางเป็นหนึ่งในสำนักที่ทรงพลังยิ่ง แต่ทุกอย่างตกต่ำลงหลังจากที่เยว่ปู้ฉินได้รับบาดเจ็บและเจ็บป่วยด้วยโรคร้ายหลังจากการต่อสู้กับผู้ใช้วิชามาร ตอนนี้เขาจึงได้แต่มอบให้วัตถุดิบให้กับสำนักแปรธาตุเพื่อเป็นบรรณาการแลกกับยาที่จะช่วยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อได้ วันเวลาผ่านไป ความสามารถของสำนักฉุนหยางก็ถดถอย เนื่องจากวัตถุดิบของพวกเขาลดลง จนมาถึงจุดที่ตอนนี้ถือว่าเป็นสำนักอ่อนแอที่สุดในบรรดาสำนักทั้งเก้า
ไม่นาน เฉินผิงและเยว่ปู้ฉินก็มาถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง
เฉินผิงกวาดสายตามองไปรอบๆ ที่นี่เป็นเขตกันดารที่ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิต เขาจึงถามว่า “ประมุขเยว่ ทุ่งแห้งแล้งนี่เป็นที่ตั้งของสำนักแปรธาตุงั้นเหรอครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...