หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2165

เยว่ปู้ฉินนำทางเขาไปที่สำนักแปรธาตุในวันรุ่งขึ้น ระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทาง เยว่ปู้ฉินก็เล่าเรื่องราวของสำนักในอาณาจักรลับให้ฟัง

แม้ว่าตอนนี้จะมีสำนักเพียงเก้าแห่งในอาณาจักรลับ ทว่ามันเคยมีมากกว่านั้น แต่แล้วคนเหล่านั้นก็ต่อสู้กันเองและเข้ายึดครองสำนักของแต่ละฝ่าย ท้ายที่สุดจึงเหลืออยู่เพียงเก้าแห่งหลังการต่อสู้จบลง แต่ละแห่งมีอำนาจเหนือดินแดนของตน

ในตอนนี้ อาจดูเหมือนว่าสำนักทั้งเก้าอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนโดยไม่สนใจโลกภายนอก ในขณะที่พวกเขาบำเพ็ญเพียรไปด้วย แต่ความจริงก็คือความขัดแย้งระหว่างพวกเขาไม่เคยจบสิ้น เพราะพวกเขาต่างต้องการแย่งชิงทรัพยากรของผู้อื่นมาเป็นของพวกตน

ในตอนแรก สำนักฉุนหยางเป็นหนึ่งในสำนักที่ทรงพลังยิ่ง แต่ทุกอย่างตกต่ำลงหลังจากที่เยว่ปู้ฉินได้รับบาดเจ็บและเจ็บป่วยด้วยโรคร้ายหลังจากการต่อสู้กับผู้ใช้วิชามาร ตอนนี้เขาจึงได้แต่มอบให้วัตถุดิบให้กับสำนักแปรธาตุเพื่อเป็นบรรณาการแลกกับยาที่จะช่วยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อได้ วันเวลาผ่านไป ความสามารถของสำนักฉุนหยางก็ถดถอย เนื่องจากวัตถุดิบของพวกเขาลดลง จนมาถึงจุดที่ตอนนี้ถือว่าเป็นสำนักอ่อนแอที่สุดในบรรดาสำนักทั้งเก้า

ไม่นาน เฉินผิงและเยว่ปู้ฉินก็มาถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง

เฉินผิงกวาดสายตามองไปรอบๆ ที่นี่เป็นเขตกันดารที่ไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิต เขาจึงถามว่า “ประมุขเยว่ ทุ่งแห้งแล้งนี่เป็นที่ตั้งของสำนักแปรธาตุงั้นเหรอครับ?”

เขาสับสน เพราะเขาไม่เข้าใจว่าทำไมสำนักนี้ถึงมาตั้งถิ่นฐานในพื้นที่รกร้าง

“ฮ่าๆ! เฉินผิง สิ่งที่คุณเห็นอาจไม่ใช่ความจริง ผมแน่ใจว่าคุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร ใช่ไหม?” เยว่ปู้ฉินหัวเราะ

เฉินผิงตระหนักได้ในทันใด โอ้! สำนักแปรธาตุวางวงแหวนอาคมไว้ตรงนี้นี่เอง ดังนั้นสิ่งที่ฉันเห็นเป็นแค่ภาพลวงตางั้นเหรอ?

ด้วยการโบกมือของเยว่ปู้ฉิน ก็มีลำแสงปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา หลังจากนั้นชายทั้งสองก็เดินเข้าไปในแสงนั้น

เมื่อเขารู้สึกตัวอีกที กลิ่นหอมๆ ของสมุนไพรก็โชยเข้าจมูกของเฉินผิง สิ่งที่อยู่ต่อหน้าเขาคือทุ่งสมุนไพรทั้งชนิดทั่วไปและสมุนไพรประหลาดที่ถือเป็นสมบัติของตระกูลผู้ฝึกยุทธ์หลายแห่ง นอกจากนั้น มีฝูงนกบินรอบๆ หุบเขาในขณะที่ดอกไม้เบ่งบานอย่างงดงาม สรุปได้ว่าสถานที่นี้คือสรวงสวรรค์ชัดๆ เลย

สำนักแปรธาตุเหนือชั้นจนไม่มีใครเทียบได้! หุบเขายาของฉันคงไม่มีทางมาถึงจุดนี้ได้!

หลังจากเฉินผิงและคนอื่นๆ เข้าไปในห้องโถงใหญ่ ชายร่างผอมที่ดูราวกับเทพบุตรก็เดินมาหาพวกเขาและพูดว่า “ฮ่าๆ! เยว่ปู้ฉิน ผมคาดว่าคุณจะมาถึงในอีกไม่กี่วัน เพราะยาเพิ่มพลังหยวนของคุณจะเสร็จในเร็วๆ นี้ ผมเดาถูกจริงๆ ด้วย!” ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ พลางตบไหล่เยว่ปู้ฉินอย่างสนิทสนม

ในขณะเดียวกัน ชายคนนั้นก็กวาดตามองเฉินผิงอย่างรวดเร็ว “โอ้ คุณหาศิษย์คนใหม่ได้แล้วเหรอครับ? ผมไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย”

เยว่ปู้ฉินดูหงุดหงิด เขาอยากจะถามเรื่องอาการของเขาในตอนที่เฉินผิงห้ามไว้ก่อน ท้ายที่สุด แล้ว เฉินผิงมาที่นี่ก็เพราะเขาต้องการจะใช้บ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟู เขาคงจะเข้าถึงที่นั่นได้ไม่ง่าย ถ้าการพบปะกันของพวกเขาเริ่มต้นด้วยความเคลือบแคลงใจ

เฉินผิงส่งสายตาให้เยว่ปู้ฉิน ซึ่งฝ่ายหลังก็สังเกตเห็นอย่างรวดเร็ว เขาระงับความโกรธเอาไว้พร้อมฝืนยิ้ม “เขาไม่ใช่ศิษย์ของผม ผมขอแนะนำให้คุณรู้จักกับเฉินผิง เฉินผิงนี่ เป้ายู่คุน เป็นประมุขสำนักแปรธาตุ”

หลังจากแนะนำตัวแล้ว เฉินผิงก็คำนับเป้ายู่คุน “ยินดีที่ได้รู้จักครับ ประมุขเป้า”