หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2164

เฉินผิงสังเกตเห็นว่าความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามเหนือกว่าเขามาก ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเร่งพลังวิญญาณในตัวเขาจนถึงขั้นสูงสุด ความจริงแล้ว เขาไม่รู้ว่าจะทนรับการโจมตีของหวังชูได้หรือเปล่า เพราะความสามารถของพวกเขาต่างชั้นกันมาก

“สำนักเฟิงเหลยใช้วิธีนี้ข่มเหงคนอ่อนแองั้นหรือ? นี่คุณคิดว่าที่ตัวเองทำแบบนี้ก็ได้เพราะคุณสามารถใช้พลังที่เหนือว่าข่มคนอื่นสินะ” หรุ่ยเอ๋อร์ตะโกนอย่างกระวนกระวาย เธอต้องการให้หวังชูหยุด เพราะเธอรู้ว่าเฉินผิงไม่อาจต่อกรกับหวังชูได้

อย่างไรก็ตาม หวังชูไม่สนใจว่าหรุ่ยเอ๋อร์จะคิดยังไง เขารวบรวมพลังที่สะเทือนโลกได้ทั้งใบและซัดพลังเข้าใส่เฉินผิง

เฉินผิงโต้กลับ เขาตะโกนสุดกำลัง “หมัดเซิ่งกวง!” มีแสงสีทองส่องออกมาจากกำปั้นของเขา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เขาจะต้องเข้าไปเผชิญตรงๆ กับการโจมตีของหวังชู

วินาทีต่อมา มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นและยืนอยู่ต่อหน้าเฉินผิง ก่อนที่ฝ่ายหลังจะปล่อยหมัดออกไป จากนั้นก็เกิดเสียงระเบิดดังก้องไปทั่วอากาศ

หวังชูถอยไปด้านหลังทันที ในขณะที่ชายผู้อยู่ข้างหน้าเฉินผิงก็ถอยไปสองสามก้าวเช่นกัน

“ประมุขเยว่...” เฉินผิงเรียก

คนที่ปัดป้องการโจมตีของหวังชูเพื่อช่วยเฉินผิงนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเยว่ปู้ฉิน

“หวังชู! ช่างไร้ยางอายนักที่ทำร้ายศิษย์รุ่นน้องเช่นนี้!” เยว่ปู้ฉินถากถางอีกฝ่าย

“เยว่ปู้ฉิน หมอนี่เป็นผู้ใช้วิชามารและไม่ใช่ศิษย์รุ่นน้องของฉัน! แกกล้าซ่อนตัวเขาจากสายตาคนภายนอกได้ยังไง? เป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องกำจัดผู้ใช้วิชามารให้สิ้น! ฉันทำอะไรผิดเหรอ? ส่วนแกกลับปกป้องเขาทั้งที่อยู่ต่อหน้าเรา นี่แกทำไปเพื่ออะไร?” หวังชูถามเยว่ปู้ฉินอย่างจริงจัง

“น่าขำจริงๆ! แกบอกว่าเขาเป็นผู้ใช้วิชามาร แล้วแกมีหลักฐานสนับสนุนข้อกล่าวหาของแกหรือเปล่า? นี่แกจะบอกฉันว่าในตอนนี้สำนักเฟิงเหลยสามารถเรียกใครก็ได้ว่าผู้ใช้วิชามารตามที่พวกแกต้องการงั้นหรือ? ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วเราจะเอายังไงกับการดัดแปลงพันธุกรรมของสำนักของแกดีล่ะ? พวกแกไม่รู้หรือว่าบทลงโทษจากสวรรค์กำลังรอพวกแกอยู่? เมื่อพวกแกฝ่าฝืนกฎธรรมชาติเพื่อกระตุ้นให้ความสามารถของตนเองเพิ่มพูน” เยว่ปู้ฉินโต้กลับเสียงดัง

“ไร้สาระ! ทุกคนอย่าไปฟังเขา!” หวังชูบอกรีบผู้อาวุโสของสำนักอื่น

“เปล่า ฉันไม่ได้พูดจาไร้สาระ หวังชูแกอาจจะซ่อนเรื่องสกปรกพวกนั้นจากคนอื่นได้ แต่ไม่ใช่กับฉัน แกลืมหรือยังว่าฉันถนัดเรื่องอะไรมากที่สุด? ฉันควรจะบอกทุกคนเกี่ยวกับสิ่งที่แกทำหรือเปล่า? ให้พวกเขาซุบซิบกันสนุกๆ สักหน่อยไหม?” เยว่ปู้ฉินยิ้มเยาะให้กับหวังชู

ไม่ว่าเขาจะสำแดงพลังระดับไหนออกมาก็ไม่อาจปฏิเสธพลังที่แท้จริงของเขาได้เลยฉันรู้ตัวว่าฉันไม่มีทางขึ้นไปถึงระดับเขาได้!

“ประมุขเยว่ หวังชูปิดบังอะไรอยู่? ทำไมเขาถึงกลัวคุณเผยความลับของเขานัก?” เฉินผิงถามเยว่ปู้ฉินหลังจากสองคนนั้นเดินออกไป

เยว่ปู้ฉินชำเลืองมองเขาพลางหัวเราะเบาๆ “โอ้ คุณก็อยากรู้เหมือนกันเหรอเนี่ย? ไหนๆ คุณก็ถามแล้ว ผมจะเล่าให้ฟัง”

จากนั้น เขาโน้มตัวเข้าไปกระซิบที่ข้างหูเฉินผิง

ใบหน้าของเฉินผิงเผยความตกตะลึงหลังจากที่เยว่ปู้ฉินพูด เขาอุทานว่า “โอ มิน่าล่ะเขาถึงดูร้อนตัว หลังจากที่ผมแกล้งแหย่ไปว่าถงโหย่วไฉเป็นลูกชายของเขาน่ะ!”

“ฮ่าๆ แม้แต่คนที่อยู่ในอาณาจักรลับก็ยังทำตัวอย่างกับสามัญชน ยังหลงเหลือกิเลสตัณหาของมนุษย์อยู่ดี” เยว่ปู้ฉินหัวเราะลั่น