หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2167

“บ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูอยู่นั่น...” เป้ายู่คุนชี้ไปยังสถานที่ซึ่งปกคลุมด้วยหมอกที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขา

เฉินผิงจ้องไปที่น้ำพุแห่งการฟื้นฟูตรงหน้า เขาสังเกตเห็นว่าพลังวิญญาณในแถบนั้นเหนือกว่าตรงจุดอื่นๆ เป็นส่วนใหญ่ แต่แล้วทันใดนั้นองครักษ์หลายคนก็กระโดดเข้ามาขวางทางเขา ในขณะที่เขากำลังจะก้าวไปข้างหน้า

“ฉันพาเขามาที่นี่ ให้เขาเข้าไป...” เป้ายู่คุนสั่ง

พวกองครักษ์รีบทักทายเป้ายู่คุนด้วยการโค้งคำนับ ก่อนจะเดินออกไปให้พ้นทาง

ส่วนเฉินผิงก็เดินไปที่น้ำพุแห่งการฟื้นฟูโดยที่ดวงตาของเขาจับจ้องไปยังน้ำพุใสสะอาด มีปลาหลายตัวแหวกว่ายอยู่ในนั้น

จากนั้นเขาก็จุ่มมือลงไปในบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟู พยายามหาสาเหตุว่าทำไมผู้คนถึงอยากได้บ่อน้ำพุมาครอบครองนัก เฉินผิงไม่สังเกตเห็นความแตกต่างใดๆ เลยหลังจากสัมผัสน้ำ ในหัวของเขาผุดความคิดหนึ่งขึ้นมา

ใช่พลังวิญญาณของที่นี่เข้มข้นกว่าปกติแต่นอกเหนือจากนั้นบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูดูไม่ต่างจากบ่อน้ำพุทั่วไปสำหรับฉัน!

เฉินผิงมองดูบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูไหลวน พลางสงสัยว่าตำนานและเรื่องเล่าเกี่ยวกับที่แห่งนี้ล้วนแต่เป็นเรื่องโกหกหรือไม่

มันดูธรรมดาและไม่มีอะไรหวือหวาพวกเขาแน่ใจนะว่าน้ำพุในนี้นี้สามารถผสานกระดูกที่หักได้?

เป้ายู่คุนสังเกตเห็นความสงสัยของเฉินผิงและหัวเราะเบาๆ “มันดูเหมือนน้ำพุร้อนทั่วๆ ไปสำหรับคุณใช่ไหม?

เฉินผิงพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

เป้ายู่คุนส่งยิ้มให้เขา เขาเอื้อมมือไปคว้าบางสิ่งที่อยู่กลางอากาศ ทันใดนั้น ปลาตัวหนึ่งก็ลอยเข้ามาในมือของเขา มันพยายามดิ้นรนสุดชีวิต จากนั้นเป้ายู่คุนก็กัดเนื้อปลาชิ้นโตออกมาอย่างป่าเถื่อน

การกระทำของเขาทำให้เฉินผิงตกใจ เขาจ้องมองเป้ายู่คุนอย่างไม่เชื่อสายตา

ให้ตายเถอะ! เขากินเนื้อปลาแบบดิบๆ ด้วยวิธีที่โหดเหี้ยมสิ้นดีนี่เขาเป็นนักกลั่นยาที่มุ่งมั่นในการช่วยเหลือชีวิตผู้อื่นจริงเหรอ?

หรือเขาจะอยากให้ฉันเห็นว่าเขาโหดเหี้ยมแค่ไหน?

เฉินผิงไม่ตอบสนองต่อคำพูดของเป้ายู่คุน เขากลับจุ่มมือลงไปในบ่อน้ำพุอีกครั้ง พร้อมหลับตาและหายใจให้ช้าลง เขาเพ่งพลังจิตทั้งหมดของเขาลงไปในน้ำ และปราณสัมผัสของเขาก็กลายเป็นแอ่งน้ำที่ไหลไปพร้อมกับน้ำพุแห่งการฟื้นฟู

ในไม่ช้า เขาก็ขมวดคิ้วขณะที่ลืมตาขึ้น

เมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง เยว่ปู้ฉินก็ถามว่า “มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า เฉินผิง?”

“โอ้ ไม่นะ..” เฉินผิงยิ้มพร้อมส่ายหัว แล้วถามว่า “ประมุขเยว่ คุณรู้ไหมครับว่าน้ำพุนี้มาจากไหนและไหลไปทางไหน?”

เยว่ปู้ฉินส่ายหัว เขาอธิบายว่า “น้ำพุไหลออกมาจากตีนเขาคุนหลุน ส่วนเรื่องที่ว่ามันไหลไปที่ไหนนั้น ผมไม่อาจตอบได้เพราะผมไม่รู้ น้ำพุหายไปหลังจากไหลไปถึงเนินเขาล่วนฉือที่อยู่เลยไปอีก ไม่มีใครรู้ว่ามันหายไปไหน แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีคนอยากรู้ บางคนไปที่เนินเขาล่วนฉือเพื่อตรวจสอบ แต่ก็ไม่มีใครได้รับคำตอบจริงๆ นอกจากนี้ คนที่ไปที่เนินเขาล่วนฉือจะกลับมาพร้อมกับผลข้างเคียง การบำเพ็ญเพียรของพวกเขาจะถึงทางตัน และไม่ว่าพวกเขาจะทำยังไงก็ไม่สามารถก้าวข้ามไปได้ ท้ายที่สุดแล้ว จึงไม่มีใครอยากรู้ว่าบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูไหลไปที่ไหนอีก”

ในขณะเดียวกัน ความอยากรู้อยากเห็นของเฉินผิงก็ปะทุขึ้นมาเมื่อได้ยินชื่อเนินเขาล่วนฉือ