หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2178

เฉินผิงไม่อยากจะพูดถึงสำนักลับมากเกินไป

จี้หรูเสว่ทักทายชิงเอ๋อร์และหรุ่ยเอ๋อร์ด้วยรอยยิ้ม และพวกเขาก็ยิ้มตอบ

เพราะรู้ว่าชิงเอ๋อร์กับหรุ่ยเอ๋อร์คงอยากจะดูนั่นดูนี่ เฉินผิงจึงให้เวลาพวกเขาออกสำรวจ “ตอนนี้พวกคุณไปเดินเล่นรอบๆ สำนักมังกรได้เลย เราจะออกเดินทางทันทีที่ผมตระเตรียมของจำเป็นเรียบร้อยแล้ว!” เขาพูด

ทั้งคู่พยักหน้าและเดินออกไป ในขณะที่เฉินผิงไปตรวจอาการหูหม่าซือและหลงซิงซู

“ชิงเอ๋อร์ จิงตูมีขนาดใหญ่มาก เอาแค่พื้นที่ที่สำนักมังกรยึดครองก็คงใหญ่กว่าสำนักฉุนหยางของเราแล้ว!” หรุ่ยเอ๋อร์ออกความเห็นด้วยความทึ่งในสถาปัตยกรรมอันยิ่งใหญ่ของสำนักมังกร

“สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสมบัติทางโลก ในฐานะผู้ฝึกยุทธ์เราควรจะมุ่งเน้นไปที่การบำเพ็ญเพียร สำนักมังกรอาจดูยิ่งใหญ่ แต่เธอไม่เห็นหรือว่าคนของที่นี่ไม่ได้เก่งกาจอะไรเลย? พวกเขาล้วนอ่อนแอมากเสียจนเราคนใดคนหนึ่งจากสำนักฉุนหยางสามารถกำจัดพวกเขาได้อย่างง่ายดาย” ชิงเอ๋อร์ตอบอย่างดูแคลน

แม้ว่าเขาจะประทับใจในสภาพแวดล้อมและสิ่งปลูกสร้างอันงดงามในสำนักมังกรมากพอๆ กัน แต่เขาก็หยิ่งยโสเกินกว่าจะยอมรับมัน

จึงเป็นเหตุผลที่เขาจงใจเบนความสนใจของหลุ่ยเอ๋อร์ ให้เธอมองที่ความสามารถของคนในสำนักแทน

หรุ่ยเอ๋อร์ไม่พูดอะไรอีก ทั้งสองคนเดินต่อไป เพลิดเพลินกับทิวทัศน์ภายในสำนักมังกร

ส่วนทางเฉินผิง เขาเช่าเครื่องบินและบินไปที่ชิ่งเฉิง หลังจากตรวจดูบาดแผลของหูหม่าซือและ หลงซิงซู

ตอนแรกเขากะว่าจะให้เวลาชิงเอ๋อร์กับหลุ่ยเอ๋อร์สักหนึ่งวันเพื่อให้พวกเขาเที่ยวดูรอบๆ จิงตู แต่อาการของหูหม่าซือและหลงซิงซูทำให้เขาตระหนักว่าเวลาไม่คอยท่า จะล่าช้าไม่ได้อีกแล้ว

เป็นเหตุผลที่เขายังคงต้องมาหาเก๋อชางเซิงและเข้าร่วมการชุมนุมอาณาจักรลับ เมื่อเขาแน่ใจว่าชายทั้งสองคนนั้นปลอดภัยดีแล้ว

เฉินผิงยังรู้เรื่องตระกูลในอาณาจักรลับไม่มากนัก โดยเฉพาะความสามารถของพวกสำนักและตระกูลทรงอิทธิพล

“บ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟู? มันคืออะไร?” หูหม่าซือถาม

“มันเป็นบ่อน้ำพุที่มีพลังเวทย์ล้นเหลือ คุณต้องแช่ตัวในนั้นเป็นเวลาสี่สิบเก้าวันเพื่อให้อาการบาดเจ็บของคุณหายสนิท ผมทุ่มเทมากในการตามหาบ่อน้ำพุ ผมอยากให้คุณทั้งคู่สบายใจและไม่ต้องกังวล ตราบใดที่ผมยังอยู่ที่นี่ ผมสัญญาว่าพวกคุณจะกลับมาเดินได้!” เฉินผิงปลอบใจหูหม่าซือ

หลังจากติดต่อกับเป้ายู่คุนแล้ว เขาก็พาหูหม่าซือและหลงซิงซูไปที่บ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟู

เยว่ปู้ฉินสั่งให้ศิษย์สำนักติดตามเฉินผิงและเพื่อนๆ ของเขาไปด้วยเพื่อปกป้องพวกเขา

เนื่องจากหูหม่าซือและหลงซิงซูจะต้องแช่ในบ่อน้ำพุแห่งการฟื้นฟูเป็นเวลาสี่สิบเก้าวัน เป้ายู่คุน จึงให้คนของเขาออกไปจากที่นั่นนานแล้ว ดังนั้นความรับผิดชอบในการปกป้องบ่อน้ำพุจึงตกเป็นหน้าที่ของสำนักฉุนหยาง

เฉินผิงช่วยพาหูหม่าซือและหลงซิงซูลงไปแช่ตัวในบ่อน้ำพุ ก่อนจะกระโดดลงไปเองและหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเปิดจุดชีพจรตันเถียนของเขา เขารู้สึกถึงกระแสของน้ำในบ่อ จากนั้นก็เริ่มบำเพ็ญเพียรเงียบๆ