หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2184

ในที่สุดถงโหย่วไฉก็ได้รู้ว่าเขาสำคัญมากเพียงใด เมื่อถงไห่หยางชื่นชมเขาและเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเขา

อย่างไรก็ตาม หวังชูรู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก

เอ้อร์เหนียงแนะนำหวังชูว่า “ทำไมคุณไม่ไปกับถงโหย่วไฉล่ะ คุณจะได้ช่วยถ้าลูกฉันตกอยู่ในอันตราย”

“ไม่ได้ครับ พ่อบอกว่าให้คุณลุงหวังอยู่ดูแลสำนักเฟิงเหลยที่นี่ ผมไม่ต้องการให้ใครมาปกป้องผม ผมไม่ใช่เด็กอีกแล้ว และการดัดแปลงพันธุกรรมทำให้ผมแข็งแกร่งขึ้น ผมมีคนของผมเองและเราพร้อมจะไปแล้ว จะมัวเสียเวลาอีกไม่ได้”

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงพาคนไปที่เขาคุนหลุนอย่างเบิกบานใจ

ในเวลาเดียวกัน เฉินผิงและหรุ่ยเอ๋อร์ก็มุ่งหน้าไปที่เขาคุนหลุนเช่นกัน

ผู้ฝึกยุทธ์หลายร้อยคนมารวมตัวกันที่นั่นเพื่อค้นหาซากปรักหักพังโบราณ

หลายคนค้นพบถ้ำที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่ความมืดมิดที่อยู่เบื้องล่างนั้นน่ากลัวเกินกว่าจะลงไปสำรวจ

ไม่นานถงโหย่วไฉและคนของเขาซึ่งประกอบด้วยชายหลายสิบคนจากสำนักเฟิงเหลยก็มาถึงเขาคุนหลุน

ถงโหย่วไฉกระโจนขึ้นไปในอากาศและตะโกนว่า “พื้นที่หวงห้ามแห่งนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของสำนักเฟิงเหลย พวกคุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามา ออกไปเดี๋ยวนี้ ใครก็ตามที่ปฏิเสธจะถูกกำจัดในทันที”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ก็โกรธจัด

“สำนักเฟิงเหลยเป็นกุ๊ยหรือไง? จะมาทำตามใจชอบได้ยังไงกัน?”

“อายุยังน้อย แต่กลับพูดจาหยิ่งยะโส”

“ฉันว่าฉันไม่เคยได้ยินชื่อสำนักเฟิงเหลยเลยนะ...”

พวกเขาเริ่มกระซิบคุยกัน ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ความแข็งแกร่งของถงโหย่วไฉนั้นเป็นของจริง และพวกเขาไม่อยากจะยั่วโมโหเขา

ทันใดนั้น ชายสูงอายุที่เปล่งรัศมีของปราชญ์ยุทธ์ขั้นสูงสุดก็ก้าวไปข้างหน้า เขาถูกยกย่องว่าเป็นยอดฝีมือจากนอกอาณาจักรลับ

“สำนักเฟิงเหลย? ฉันไม่เคยได้ยินชื่อสำนักของพวกแก พวกผู้ฝึกยุทธ์มักจะมาที่เขาคุนหลุนเพื่อฝึกฝนตนเองอยู่แล้ว ใครจะมาที่นี่ก็มาได้ตามใจ มันกลายเป็นพื้นที่หวงห้ามของสำนักแกตั้งแต่เมื่อไหร่?”

ทุกคนหน้าซีดด้วยความตกใจเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าหวาดหวั่นของเขา

ชายสูงอายุและพวกผู้ฝึกยุทธ์ที่รุมด่าถงโหย่วไฉถูกแรงกดดันจากรัศมีของเทพยุทธ์สังหารโดยไม่มีโอกาสได้ตอบโต้

ผู้ฝึกยุทธ์ที่เหลือหันขวับและหนีไปจากภูเขาราวกับว่าพวกเขาเห็นมารลงมาจุติ

พวกเขาหนีกันจ้าละหวั่น เพราะกลัวว่ารัศมีของเทพยุทธ์ที่น่าสะพรึงจะฆ่าพวกเขาถ้าช้าเกินไปแม้แต่วินาทีเดียว

ขณะที่ทุกคนหนีออกจากตรงนั้นอย่างเร่งรีบ ถงโหย่วไฉก็หัวเราะออกมาด้วยความสะใจ

“เซิ่นฉางเหลาพาคนของเราลงจากภูเขาและวางสิ่งกีดขวางไว้ตามทางเพื่อไม่ให้ใครขึ้นมาได้ ซากปรักหักพังโบราณของพระราชวังสุ่ยเซียนเป็นสมบัติของสำนักเฟิงเหลย!” ถงโหย่วไฉออกคำสั่ง

“เข้าใจแล้วครับ!” เซิ่นฉางเหลาตอบ เขารวบรวมคนและออกไปทำตามคำสั่ง

ถงโหย่วไฉและคนอื่นๆ มุ่งหน้าไปที่ถ้ำที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน