หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2186

เฉินผิงพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ใช่ครับ เธอคือเทพยุทธ์ตัวจริงเสียงจริง”

พอรู้แบบนั้นเจียงเหวยก็ถึงกับตกตะลึงจนกรามค้าง จากนั้นเขาก็มองไปที่หรุ่ยเอ๋อร์ด้วยความเหลือเชื่อ

เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครเชื่อว่าหญิงสาวอย่างหรุ่ยเอ๋อร์จะเป็นเทพยุทธ์ได้

หรุ่ยเอ๋อร์รู้สึกได้ว่าพวกเขาไม่เชื่อ เธอจึงเปล่งรัศมีออกมาเล็กน้อย ในชั่วขณะนั้น เจียงเหวยและคนอื่นๆ ต่างรู้สึกได้ถึงแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว

เพราะแบบนั้น พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเชื่อเธอ แต่ละคนมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง

“คุณเฉิน คะ-คุณบำเพ็ญเพียรไปถึงขั้นไหนแล้ว?” เจียงเหวยถามเฉินผิง

“ขั้นปราชญ์ยุทธ์ระดับแปดครับ...” ฝ่ายหลังตอบเรียบๆ

ทันทีที่ชายหนุ่มพวกนั้นได้ยินว่าเฉินผิงเป็นปราชญ์ยุทธ์ระดับแปด พวกเขาก็ยิ่งตกใจขึ้นไปอีก

ตอนพวกเขาแยกทางกันที่เกาะเผิงไหล เฉินผิงยังเป็นแค่ขุนพลยุทธ์อยู่เลย

ถึงกระนั้น เขาก็ได้เป็นปราชญ์ยุทธ์ระดับแปดเรียบร้อยแล้ว อีกไม่นาน พวกเขาเชื่อว่าเฉินผิงจะสามารถขึ้นเป็นเทพยุทธ์ได้อย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม พวกเขามั่นใจว่าเฉินผิงจะรับมือกับเทพยุทธ์ระดับห้าได้สบายๆ แม้ว่าเขาจะเป็นปราชญ์ยุทธ์ระดับแปดก็ตาม

“ในเมื่อตอนนี้คุณเฉินมาถึงแล้ว เราก็ไม่ต้องกลัวสำนักเฟิงเหลยอีก ฝ่ายเรามีทั้งเทพยุทธ์และปราชญ์ยุทธ์ระดับแปด ดังนั้นจะไม่มีใครหน้าไหนในยุทธภพกล้าท้าทายเราอีก!” จู้ห่าวป่าวประกาศด้วยความตื่นเต้น

ย้อนกลับไปตอนที่พวกเขาอยู่ที่เกาะเผิงไหล เขามักจะโกรธเคืองเฉินผิงอยู่เสมอ เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเอาแต่ก้มหน้าเงียบเมื่อได้พบเฉินผิงอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม การที่เฉินผิงได้เป็นปราชญ์ยุทธ์ระดับแปดแถมยังพาเทพยุทธ์หญิงมาด้วย ทำให้จู้ห่าวตื่นเต้นมากจนเขาโพล่งออกมา ในเมื่อมีคนที่ทรงพลังเช่นนี้อยู่ฝ่ายเดียวกัน พวกเขาย่อมสามารถทำอะไรก็ได้ตามต้องการ

“จู้ห่าว ผมจำได้นะว่าคุณเคยอยากท้าประลองกับคุณเฉิน” เจียงเหวยล้อเลียนขณะที่เขามองจู้ห่าว

จู้ห่าวหน้าแดงและพูดอย่างเคอะเขิน “ก็ตอนนั้นผมมันโง่ ตอนนี้แม้แต่ผายลมของคุณเฉินก็คงฆ่าผมได้แล้ว!”

หรุ่ยเอ๋อร์ที่ได้ยินคำพูดของเขาหัวเราะเสียงดังอย่างขบขับ

ศิษย์สองสามคนของสำนักเฟิงเหลยดูถูกเหล่าผู้ฝึกยุทธ์ราวกับว่าพวกเขาไม่มีหัวนอนปลายเท้า

“เขาคุนหลุน ไม่ใช่ของคุณ แล้วทำไมผมจะขึ้นไปบนเขาไม่ได้?” เฉินผิงถามอย่างใจเย็น

“ไม่ได้ ห้ามขึ้นไป สำนักเฟิงเหลยปิดกั้นที่นี่เอาไว้ มันกลายเป็นพื้นที่ต้องห้ามไปแล้ว พวกแกไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป!” ศิษย์คนนั้นตอบอย่างเย่อหยิ่ง

“แล้วถ้าผมยังยืนกรานล่ะ?” เฉินผิงถาม

“ถ้าอย่างนั้นแกก็คงอยากตายจริงๆ ... “

พูดจบศิษย์คนนั้นก็เปล่งรัศมีที่มีพลังเกือบจะเทียบเท่าเทพยุทธ์ออกมา

เมื่อเจียงเหวยและคนอื่นๆ สัมผัสได้ถึงรัศมีนั้น สีหน้าของพวกเขาก็พลันเคร่งเครียด แม้แต่ศิษย์ระดับพื้นๆ ก็ยังแข็งแกร่งกว่าพวกเขามาก

“สำนักเฟิงเหลยโอหังถึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ไม่รู้จักให้เกียรติสำนักอื่นๆ เอาเสียเลย!” หรุ่ยเอ๋อร์คำรามและเตะเข้าที่ศิษย์ของสำนักเฟิงเหลยจนเขากระเด็นไปด้านหลัง