เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2192

อย่างไรก็ตาม เพราะหรุ่ยเอ๋อร์กินยาล้างพิษกันไว้แล้ว หมอกพิษจึงไม่มีผลกับเธอ เธอเลยไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนักระหว่างทาง

เฉินผิงหลับตาลงเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ดูดหมอกพิษเข้าสู่ร่างกาย

คิ้วของเขาขมวดหลังจากนั้นไม่นาน

“คุณเฉิน มีอะไรเหรอคะ? หมอกพิษพวกนี้มีอะไรเปลี่ยนไปหรือเปล่า?” หรุ่ยเอ๋อร์ถามอย่างเป็นกังวล

“แต่เดิมหมอกพิษจะก่อตัวขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่หมอกพิษนี่ถูกสร้างขึ้นมา” เฉินผิงตอบ “ดูเหมือนว่าเราจะเดินเข้ามาในวงแหวนอาคมของใครบางคน เราถึงได้หาทางออกไม่เจอ”

ในตอนนั้นเองที่เฉินผิงตระหนักว่าพวกเขาหลงเข้ามาในวงแหวนอาคม

เขาประมาทและไม่ทันได้สังเกตเห็นในตอนแรก เพราะเขาไม่คิดว่าจะมีใครวางวงแหวนอาคมเอาไว้แบบนี้

สำนักทั่วๆ ไปคงทำแบบนี้ไม่ได้ คนที่สร้างวงแหวนอาคมจะต้องเป็นปรมาจารย์ด้านเวทมนตร์ และดูจากหมอกพิษที่เป็นสีเขียว เป็นไปได้ว่าจะเป็นผลงานของผู้ใช้วิชามาร

“คุณเฉิน หรือว่าจะเป็นถงโหย่วไฉที่สร้างวงแหวนอาคมขึ้นมา? กลุ่มของเขาเข้ามาที่เทือกเขาคุนหลุนก่อนพวกเรา ดังนั้นพวกเขาน่าจะดักรอเราอยู่” หรุ่ยเอ๋อร์ถาม

“ไม่น่าเป็นไปได้ ถงโหย่วไฉไม่มีความสามารถในการสร้างวงแหวนอาคมแบบนี้ จะต้องมีพวกอื่นที่นี่ที่ไม่ใช่สำนักเฟิงเหลย” เฉินผิงพูดพร้อมส่ายหัว “จากนี้ไปเราต้องระวังตัว”

เรื่องนี้นับว่าอันตรายสำหรับพวกเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าบุคคลปริศนาเป็นมิตรหรือศัตรู การที่มีคนแปลกหน้าแอบซุ่มอยู่ในเงามืดขณะที่พวกเขาอยู่ในที่โล่งทำให้สถานการณ์สุ่มเสี่ยงมากยิ่งขึ้น

“เราจะทำยังไงดี? คุณทำลายวงแหวนอาคมนี่ได้หรือเปล่า?”

แม้หรุ่ยเอ๋อร์จะเป็นเทพยุทธ์ แต่เธอก็ไม่รู้เลยว่านี่มันวงแหวนอาคมแบบไหน

เฉินผิงตอบอย่างมั่นใจ “วงแหวนอาคมเล็กๆ แบบนี้ไม่คณามือผมหรอกครับ แค่โบกมือทีเดียวผมก็ทำลายมันได้แล้ว”

เฉินผิงแน่ใจว่าเขาทำได้ เขารู้ว่าวงแหวนอาคมขนาดเล็กแบบนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ถ้าเขาไม่สะเพร่าตั้งแต่แรก เขาก็คงไม่มาติดอยู่ในวงแหวนอาคม

ในเวลาเดียวกัน คนของสำนักเฝินเทียนที่ออกเดินทางไปแล้วก็พากันหยุดฝีเท้า

“ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีนักเวทย์ที่ทรงพลังเช่นนี้ในอาณาจักรลับ คนที่สามารถทำลายวงแหวนอาคมของเราได้เร็วขนาดนี้” มีเสียงดังๆ ตอบกลับมา

จากนั้นแฝดยมทูตดำขาวก็โผล่ออกมาจากหมอก

พวกเขาสวมชุดแปลกๆ ที่มีลวดลายเปลวไฟขนาดใหญ่บนอก

อย่างไรก็ตาม สีผิวของพวกเขานั้นค่อนข้างจะมีเอกลักษณ์

คนหนึ่งมีผิวซีด ดูคล้ายๆ คนเป็นโรคด่างขาว

ส่วนผิวของอีกคนเข้มเสียจนใครๆ ก็อาจจะคิดว่าเขามาจากเขตร้อน

ความแตกต่างของทั้งสองทำให้พวกเขาดูตลก แต่รัศมีของเทพยุทธ์ระดับสี่ของพวกเขาก็บ่งบอกชัดเจนว่าพวกเขาไม่ใช่คนที่จะประมาทได้

หรุ่ยเอ๋อร์จำพวกเขาได้อย่างรวดเร็วและอุทานด้วยความกลัว “สำนักเฝินเทียน? คุณสองคนมาจากสำนักเฝินเทียนใช่ไหม?

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร