อย่างไรก็ตาม เพราะหรุ่ยเอ๋อร์กินยาล้างพิษกันไว้แล้ว หมอกพิษจึงไม่มีผลกับเธอ เธอเลยไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนักระหว่างทาง
เฉินผิงหลับตาลงเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ดูดหมอกพิษเข้าสู่ร่างกาย
คิ้วของเขาขมวดหลังจากนั้นไม่นาน
“คุณเฉิน มีอะไรเหรอคะ? หมอกพิษพวกนี้มีอะไรเปลี่ยนไปหรือเปล่า?” หรุ่ยเอ๋อร์ถามอย่างเป็นกังวล
“แต่เดิมหมอกพิษจะก่อตัวขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่หมอกพิษนี่ถูกสร้างขึ้นมา” เฉินผิงตอบ “ดูเหมือนว่าเราจะเดินเข้ามาในวงแหวนอาคมของใครบางคน เราถึงได้หาทางออกไม่เจอ”
ในตอนนั้นเองที่เฉินผิงตระหนักว่าพวกเขาหลงเข้ามาในวงแหวนอาคม
เขาประมาทและไม่ทันได้สังเกตเห็นในตอนแรก เพราะเขาไม่คิดว่าจะมีใครวางวงแหวนอาคมเอาไว้แบบนี้
สำนักทั่วๆ ไปคงทำแบบนี้ไม่ได้ คนที่สร้างวงแหวนอาคมจะต้องเป็นปรมาจารย์ด้านเวทมนตร์ และดูจากหมอกพิษที่เป็นสีเขียว เป็นไปได้ว่าจะเป็นผลงานของผู้ใช้วิชามาร
“คุณเฉิน หรือว่าจะเป็นถงโหย่วไฉที่สร้างวงแหวนอาคมขึ้นมา? กลุ่มของเขาเข้ามาที่เทือกเขาคุนหลุนก่อนพวกเรา ดังนั้นพวกเขาน่าจะดักรอเราอยู่” หรุ่ยเอ๋อร์ถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...